Minggu, 05 Februari 2012

GEGURITAN TAMTAM

KAPIPIL OLIH
IDA PANDITA SRI MPU SAMPURNA


PUH SINOM

1.    Pangkah tiiang nganggit gita, katah sane salah indik, sok mewasta milu nuutang, kawiwara katututin, sanget kardin idane lewih, kapingging wang lintang dusun, prasodama tanding surya, katuran bekel dumadi, ring sang putus, galang kadi nabastala.
2.    Dahat sinampura pisan, pupuh lagu tuna luwih, pelambang lwir anak punyah, wantah ipun uning nyarik, saking pangkah milu ngawi, tuna sastra muda punggung, saking pupuh kaguyonan, prama sastra tan paindik, salah unduk, kerunane papojolan.
3.    Kewala bisa ngucapang, bisane angan dibibih, adoh pacang mangrasayang, kadi pitekete sami, kaling ke adasa linggih, panca sila adoh kantun, dumadak ring paraloka, ida dane manindakin, kardi putus, nyungkemin kadi pelambang.
4.    Saking meled nyaritayang, panumadin anak becik, wiwit saking pulo jawa, Ginal Ginul maak nami, sisian Ida Peranda Sakti, Aji Saka sane dumun, mengadakan anak melah, wirya budi tan sinipi, silar silur, manumadi dadi lanang.
5.    Cutet mangkin caritayang, doning ceceh manumadi, pamuntate mangkin kocap, petandane makekalih, manglayang nyusup ring sepi, ngawang-awang dane sampun, ditu reka masubaya, sanggupe pacang numitis, mangda kasub, wicaksana ngodag jagat.
6.    Dane Ginul dados lanang, dane Ginal dados istri, numadi ring jagat lian, pasti yadin bangsa napi, menumusang jatu karmi, ngadu kotamane ditu, puput mangkin masengketa lampahe sang kalih gelis, raris nyusup, nyudi genah ngawatara.
7.    Agung alit kawaspada, patemun anak merabi, menelebang kadiatmikan, dasa sila tatas sami Asta Brata wus kauri, punika sane katuju, dane Ginul ngawatara, tanah Hindune kaunosi molih ditu, anak teleb ring kotaman.
8.    Matemuang samara gama, mangda dane nemu kelwin, nika anak jaba, putus maring dasa linggih, ngadungang idepe suci, peteng lemah nora surud, kocap mangkin wus kasidan I Ginul ditu numadi, mangguh ayu, molih pakardine melah.
9.    I Ginal mangkin kocapan, bingung ngalih panumadin, memilihin tos utama, mangda agung ngodag gumi, pulo sanga kasusupin, tan ana masuk ring kayun, ring tanah mesippunika manggih Ratu ngasteswari, sami adung, ngastawa mangda maputra.
10. Ditu dane gelis mangjanma, antuk suwe mangulining, ne kaungsi tusing ada, ngamongdasa sila pasti, kewala ne ngasti brati, mangda tan kasep matemu, kadi sengketane suba, ditu dane polih margi, sami metu, lanang wadon kang inucap.
11. Ne lanang mangkin kocapan, ngelah bapa anak miskin, nging putusing pawikraman, nyaya satru tengah sisi, dane TAM-TAM kawastanin, pianak dane turing bagus, cahyane kumedap galang, dening jati anak luwih, saking adung, meme bapa lan pianak.
12. Sane ngarad lan kaarad, patemoning Tri-Kapti, pikolih semara gama, dadi putra lintang werdi lunas lanus tan petanding, tan ana bahayan ipun, sampun mangkin tutug teruna, bapannyane lintang kasih, mapitutur “Cening Bagus Pianak Bapa”.
13. Dabdabang dewa dabdabang, mungpung dewa kari alit, melajah ningkahang awak, darma patute gugonin, da mamongkak iri hati, duleg kapin anak lacur, eda bongkak kaping awak, ento metu saking bibih, ngawe musuh, saking dabdab makaruna.
14. Siksa dewa ngamong manah, anak sebet kadi tatit, pesun manah dadi karsa, tatiga punika cening, momo angkara ulurin, gelah anak gelah aku, ngacep acep apang wirya, malih sumbung ngaku ririh, anak sadu, tan wenang asapunika.
15. Malih punggelin masolah, tatiga wetune jati, rusit megal makerida, punika dewa punggelin adasa jangkep wus mangkin, ddasa sila wantah ipun, ika ageman biksuka, sadnayane luwih mijil, nyandang sungsung, ne meraga kapatutan.
16. Patute ngebekin jagat, maweh maring daging gumi, asung lwir tembresan toya, olas asih lemah wengi, tiru dewa apti sang lwih, darana yoa lantar ipun, semadine mamutusang, aywa dawa pati gunjih, duh sang bagus, elingang dewa elingang.
17. Dah joh paek ngadu liat, okane nulia nyaurin, singgih bapa wantah titiang, nyuksemayang tutur jati, matetaki saking mangkin, melaksana nene patut, lunga mangumbara desa, ngulati dharmane jati, saking tuhu, menelebang kadiatmikan.
18. Bapannyane kenyir nanggal, lamun saking cening jati, manyungkemin kasukseman, diastuke nora mabalik, sukalila bapa cening, lamun pikardine putus, tirunen dewa ring jagat, margi dewa apang becik, aja surud, darma putuse jejerang.
19. Okannyane wus manyumbah, mapamit raris memargi, lunga mangumbara desa, manetepang olas asih, wiweka ulahe pasti, kudang wiku wus karuruh, ngadungang tri guna atmaka, mahinder haharing bumi, manyelupsup, nora ginggang melaksana.
20. Ne istri mangkin kocapan, dadi putri ratu luwih, ring Mesir ngadogang jagat, okan Ratu Basu Kesti, kasub prabu sang putri, anut saking rupa ayu, Dewi Adnyaswari nama, wicaksaneng tata krami, tuhu sadu, putusing mapanabean.
21. Tresna Windu Bagawanta, mengajar maring jero puri, salwiring daginging kanda, panca sila kalangkungin, putusing astaka swari, miwah ring Triguna sampun, kasubing kajana loka, Sang Prabu kocap mangkin, wirya nulus, madewa putri utama.
22. Nulia ida mawecana, ring bahudandane sami, irika maring paseban, nyambuakang okane lewih, mangda alok maring bumi, asing seneng mangda rawuh, polah kadi sewambara, rawuhnya watek Bupati, ngadu kaweruh, mapetuk selemah-lemah.
23. Asing kalah kakodayang, yaning menang mengagungin, katuran utama, tur ngodagang isin gumi, puput bebawose mangkin, bubar pasebane sampun, kundagang memarah desa, watek ratu kehaturin, mireng sampun, sedagingin jagat Asia.
24. Ne mangkin kalunga-lunga, ortane rawuh sejati, sami pada menyaratang, ngadu bagus baya sandi, wicaksanane tan mari, jaga anggen magegebug, nyewambara Ayu Diah mangda dana mapikolih, ngadu bagus, molih istri ngodag jagat.
25. Geger umung Raja Asia, nyadiayang Sang Ratu Luwih, lunga ke Mesir Negara, ngaran Prabu Siliwangi, mairingan tan kikitin, wus malungguh, katuran pelangka emas.
26. Sang Putri katuran medal, matemu ring sang Bupati, puput ida nandang payas, tan ucapan sampun prapti, mengandika harum manis, Singgih Ratu Dewa Prabu, sadian titiang Ratu Prapta, iring titiang mawos mangkin, indik patut, mangetohang lewih kagungan.
27. Yening kasor Ratu titiang, durus titiang anggen rabi, panjakang titiang setata, kalih ngodag jagat dini, mengandika sarwa kenying, solahe anudut kayun, yaning Ratu pet kandapan, aturang sedaging puri, jagat ditu, mangda titiang mangodagang.
28. Sang Prabu Utara desa, mabiseka Siliwangi, kadi dudut manah osah, anyudang manising gendis, lali mangodagang gumi, dadi metu sabda lucu, durus dewa Sang Ayu Diah, nyadia titiang manandakin, singit iku, diastu ke sabda kawedar.
29. Yening titiang kehandapan, nyadia mangaturang gumi, memanjak maring idewa, Sang Ayu alon nyawurin, durus ratu ngamedalin, mangunjungang sapakayun, sampun ratu kari kemad, nunas titiang menebusin, wusan ratu, cimpedan titiang cihnayang.
30. Prabu Utara ngandika, Tri ping siane tebusin, kandan jagat daging awak, sang ayu kenying nyaurin, ring daging peken wilangin, lebeng masak matah ditu, daging jagate ucapang, ngendeg lekat miwah mentik, yan punika, Tri Kaya iku ngaran.
31. Tri ika ngaran tatiga, kaya kasugihan gumi, punika suka sekala, ngawinang demene mentik, kancaning watek maurip, ne rebut wantah punika, dugi mati ipun mayuda, teleb ipune ring bukti, teges ipun, punika talin sengsara.
32. Tanah langit miwah apah, punika wantah Tri nadi, menadiang sane kaucap, manyonyoin isin gumi, makeh niatan kikitin, mamurti manudut kayun, nora langgeng makabehan, sawentene maring gumi, mati hidup, bisa hilang bisa teka.
33. Bacakan ipun ring awak, kapikul janmane sami, leteh hidupe trimala, malah pelihe tindihin, tindih teken ne demenin, demene mekerana sungsut, engsutang tekening timpal, timpale mawestu sengit, madu iku, madu saling nebus jengah.
34. Tri-Murtine kaucapang, ne tetiga sami polih, tindak munyi miwah manah, agung dosa tan pakardi, panca silane to kalis, kotamane tan kahitung, munyi bangras manah ngawag, solahe ngerusuhin gumi, agung letuh, iku ngaran janma sasar.
35. Malih Tri-Beda punika, sami pada kabayonin, darma sadune kaceda, agamane kalempasin, ngulah pikolih prajani, mungpung awake nu hidup, balung daginge andelang, anggen ngarebut pakolih, olih mawuk, bangkene sai indengang.
36. Tri Nayane kaping sapta, setata sai ndayanin, ngadu daya kapisaga, sami pada kalengitin, ngadu ada daya singid, munyine apang kagugu, ngadakang rawose nora, mapi sadu mituturin, ngawe kasub, iku ngaran hati kutila.
37. Inggih Tri Sandhine kocap, tan mari ngupaya singid, ngepet kepatian anak, nika anak marep derenggi, mati iba hidup kai, peteng lemah nora surud, ngerincik daya upaya, mangda sida mapikolih, tan pangitung, lamun tulus betek basang.
38. Ping sangane mamuputang, sane telu ping sia sami, Tri-Guna iku ngaran, rajah tamah kahulurin, satwam sane kasingkurin, amonto kadenang patut, ngacep widi peteng lemah, asep anggen ngelantarin, pang rahayu, nah ne keto leteh dewa.
39. Janma bingung iku ngaran, letehe indengang sahi, magulet ring itri-kaya, to sengguh kasukan lewih, mula dini buktiang dini, boya ipun pacang nutug, ring besuk tekaning pejah, niki sinah nyalimputin, abot iku, ngawinang malih mangjanma.
40. Punika mawasta karma, tikuls tekaning numadi, ala ayu tuah temokang, ragane makardi rihin, duk hidupe sane nguni, mapawangun ala ayu, sapunika duh Sang Nata, Tamtamin hidepe jani, sane patut, bekelang wekas mangjanma.
41. Bengong keblbelang Ida, Ida Prabu Siliwangi, mamiregang Sang Ayu Diah, mangujamang dagingin Tri, manyelesegang Raden Dewi, malih ngamedalin ditu, inggih swarnaning wong pejah, durusang Ratu katurin, nyadia Ratu, titiang mangkin idewa.
42. Raris nguntul ngurik tanah, ne lanang semu kabilbil, jengah kasorang luwana, kaludan katah mebalih, wenten bangga mengedekin, ada sane kangen kudu, cengeh-cengeh memangenang, ajahan lacure pasti, Ratu Agung, gumi panjak kodanganga.
43. Tumedun Ida Sang Nata, tumuli raris mebakti, mengaturang surat kuasa, saksi bawudanda sami, nulia pamit sada gelis, panjaknyane sami tumut, ada jengis lintang jengah, tan ucapang maring margi, mangerumuk, anak luh jani ngalahang.

PUH SEMARANDANA

1.    Sri Narendra Kanda bumi, Ida saking wayabiya, bagus anom kocap reko, mairingan bala tantra, kewala katunan sastra, nyadia wantah ngadu bagus, maruntutan luwir kagungan.
2.    Kocap mangkin sampun prapti, kasuguh maring Maharaja, rawuh balannayne reko, tur katuran sarwa boga, minum agosti sarwa enak, Raden Dewi raris metu, manyembrama sang datengan.
3.    Puput panyuguhe mangkin, Sang Putri nulia ngendika, singgih Prabu durus mawos, atur titiange cihnayang, punapi ngaraning wisma, miwah arda candra iku, Sang Prabu nulia rengas.
4.    Ampura Dewa Sang Dewi, nora titiang magelar sastra, ngadu rupa titiang ngendon, katah mairingan bala, sami pada mwat kasukan, nyadia katur ring Sang Ayu, yaning suka Dewa nerima.
5.    Mabriak kedeke mangkin, irika maring paseban, ngirangin kadi bebawos, luwir pangundange ring jagat, ditu raris kahambwakang, kasoran Ida Sang Prabu, ratu saking Kanda Raja.
6.    Raris budal pada gelis, Prabu ring Burbumi prapta, saking Rum punika reko, mairingan kalih dasa, sami pandita tapa, masisia ring Sang Prabu, mangda molihang kagungan.
7.    Masang daya guna sandi, japa wedana tan pegat, kemik-kemik lintang kawot, sering sampung mikolihang, patemon semara tantra, tan jantos sampun rawuh, manuju kajero puri.
8.    Nora kangguh Prabu Mesir, menerima satekane, parekane pada geso, gapuh manyawisang genah, metu minuman tan pegat, melantaran sarwa harum, upa-boga lewih sadrasa.
9.    Sang Puti ring jero puri, wikan ring upayan anak, nulia mabusana reko, mangerangsuk lewih kagungan, kumenyar tejane galang, kenyir manis cingak balut, ngasorang tatit sanjana.
10. Pamulune nyalang gading, raga iwes memedang-medang, sahambun rambute reko, makedep untune nyalang, kasor inten mutiara, Nulia mijil Sang Diah Ayu, dumilah kadi sasangka.
11. Maseledet madulur kenying, harum amanis wacana, Duh Ratu dewa Sang Katong, rahajeng Ratu perapta, kadi ampehang maruta, tan pamegan tiban Ratu, kadi biksu weh patirtan.
12. Ucapang Prabu Burbumi, lebur lwir pasepan timah, kadi girrik manah renoh, kabatek semara-nala, linglung paling tan pangucap, bengong kagok kadi dudut, cingak nyangling tanpakedap.
13. Rumaket cita Narpati, lewir paksi mareng papikat, Raden Dewi matur alon, Napi Ratu ngaransukla, swaran lontar tan pasurat, tunas titiang ring Sang Prabu, punika ne medalang titiang.
14. Ratu Rum gelis menyawis, ne saiki tan sumandang, nyihnayang rupan suklane, lontar polos titiang nawang, nika ngaran dadawuhan, peteng lemah medem bangun, ndatan pegat kauduhang.
15. Tan keni antuk nebasin, titiang mangkin mapinunas, mangda Dewa ngojah mangke, dagingin pinunas titiang, lintang Ratu kawot pisan, napi jatinnya punika, I Ratu kasukan jagat.
16. Masem Sang Dewi nyaurin, titiang sanggup manyatwayang, indik iku bebawose, kasukan ngaran kalegan, ngulurin kaindran manah, I Ratu momone agung, inggih nika pancendria.
17. Saking tiga watune sami, wak indria rasa indria, cita indria ping tigane, punika wuwus manunggal, dadi bangun bayu rundah, kabatek ban asmara lulut, mindah sira ke punika.
18. Ane ditu ada dini, ane dini ditu ada, sami tan ana putuse, entikan I pancendria, saswene hurip kahanan, sane judi taler patuh,mindah titiang tan uninga.
19. Prabu Rum matur aris, “Kodagang Ratu Kodagang”, macebur age manrobos, erang tan papamit budal, bilang langkah macengohan, memargi tan manut rurung, ibuk manah ngapuriang.
20. Nadak uyang pati gelim, gerubiag gerubiug ring pamereman, sing jalan-jalan manglongsor, kabatek ban semara nala, kena panah Hyang semara, dadi geseng tan paabu, daksina purine kocap.
21. Prabu Gilingwesi mangkin, Prabu wibuhing wadwa, wok beris jenggot berngos, gada gada ring payudan, purusa nora jangkayan, punika ne mangkin rawuh, ring tepi siring negara.
22. Pasar pinasaran orti, kapirengang ring Sang Nata, dwaning kabiya ya reko, kasore Prabu Utara, inggih Prabu Rum punika, terang Ida sampun mantuk, kandapan ngadu kawikan.
23. Kaling wake tiwas ring haji, sinah pacang kapacundang, kimud pade wake kasor, adenan mulih nyelempang, tong kabeyan angan apa, jengah yen kalahang eluh, sahidupe panjakanga.
24. Yan siatin anak istri, yang takutin suryakkanga, ditu keweh muanine, kaceda ban parajana, suwe ditu mararembayan, panjaknyane ngiring ditu, wong Mesir katah miarsa.
25. Gumuruh suryake mangkin, budal Sang Ratu Daksina, alok alok wong mesire, tonden tebek musuh kalah, kalingke matangah goba, sinah ya kena kaimpus, das papat polih pacundang.
26. Ada len jail mamunyi, ngagenang mengangon domba, Agung ireng kuping lepek, jenggote samah maguyang, saking aluh mangetakang, enggal rengas magedubug, mengulihin kekandangnya.
27. Semu guyu len nyaurin, ento agung singkur daya, ucapang demit tuah dados, dwaning ya tuara kalah, kadi kemong sesepihan, siksa kapin ikuh lutung, kagungane nemu lana.

PUH GINADA

1.    Ring tanah Hindune kocap, dwaning Ida Prabu Lingsir, tan wenten malih mamawos, pacang kawikanan ditu, jagate kalintang melah, manyungkemin sekancang daging kedarman.
2.    Sekancan ortane tawah, nora Ida pati gunjih, ngandel maring raga kawot, nora imbih nora ibuk, melaksana nora ginggang, olas asih, manggeh ngagem keputusan.
3.    Maren Ida ring kasukan, nora enyud nora elik, saksat luhu yan umpama, idepe suci manerus, luwir surya anggan Ida, ngemarginin, tuwara ngitung pangkung jurang.
4.    Ngilis panujuning manah, kanirbanan kang inapti, dasendria lepas reko, talin sangsarene hidup, putung ida tan paputra, sampun lingsir, panjak Hindu lintang osah.
5.    Prbu Kagapati kocap, Ratu ring Pascima puri, luwih bangsa bagus anom, Surya wangsane tos kasub, muda wangsa lan gunawan, lintang sakti, wicaksana ngamong jagat.
6.    Bawu Ida mireng kabar, ndawuhin watek Bupati, enjang esok mangkat reko, nyewambara ngadu bagus, netepang kadi pangundang, wengi mangkin, watek balian kaundang.
7.    Kocap mangkin sampun prapta, dalang sengguhu pitung diri, baliane catur reko, panditane palekutus, sami mengaturang weda, mantra sandi, pangeger lawan piolas.
8.    Kancan gunane krangsukang, pekakas ajimat malih, masarana lontar merajan, nika ring papetet sampun, jinah arjunane kocap, naring pekir, manik asem masarengan.
9.    Bilang sandi kedagingin, pangereng pamunah sami, mapugpug gunane kawot, asep menyan anggen nusdus, patut sami medaksina, sampun enjing, ngenjekang dawuh pejalan.
10. Tan ucapan sampun mangkat, geger sawatek mangiring, baliane ngungkurin reko, tan pegak mangreng reng ditu, nguncar weda selantang jaln, sampun prapti, ngranjing ring Mesir Negara.
11. Prabu Mesir menyadiayang, nyapa ngaturang palinggih, palungguhe sami alon, panyuguhe sampun katur, rayunane sarwa enak, wus cumawis, irika ring jero pura.
12. Raden Dewi lintang pradnyan, wikan ring ketering kapti, penyengkala wus kebawos, medagdaban ring jero agung, tri-naya matri wikrama, nene pasti, sami sampun karegepang.
13. Puput Ida nandang payas, tumuli raris umijil, ngagem pacanangan reko, alon saking adoh sampun, ngandel raga ring patemuan, mengimbangin, mangda majulukang tingal.
14. Ne Lanang mengadu tinggal, patemuan I Rangeksari, kadokang maring sang Anom, mangda kasida kapulut, balian sami kasumbarang, ulung jani, manik Mesir matingkeban.
15. Kasuwen ngadokang tingal, saling awas saling lingling, dwaning sami pada kawot, angganting ayam majuluk, sami wikan ngalih sela, mangaadin, petarunge pada lasiya.
16. Raden Dewi mengarepang, tumuli raris malinggih, belat meja pada nyetod, saling pandereng marep ditu, tumuli ngaturang canang, dulur kenying, sang bagus nerima dabdab.
17. Sang Ayu mugi ngandika, tuni sampun Ratu perapti, saking lawas titiang dewa, ngajap ajap linggih ratu, sane mangkin ratu perapta, manyingakin, sungkan titiang pingit pisan.
18. Dening nora wenten tamba, ratu muat tamba becik, punika ratu tibakang, mangda titiang waras mampuh, baliane salah tempenan, Sri Bupati, taler Ida salah arsa.
19. Pitahen putrine rebah, sengguhnanyane ngenahin, kanggek sami matek weda, pitehen putrine anyud, weruh Ida kabencana, raga gunjih, idepe tong dadi pasah.
20. Bingung tong dadi tuptupang, kayun Ida sang Nrepati, ring palinggih genjang genjong, angga panes murub, rasa kaicalan jiwa, linglung paling, dadi sangar sabda ngawag.
21. Mengadeg raris masolah, pupuh tembang sarwa manis, ngucapang bagiane reko, umung suryake makuwug, panditane ibuk manah, manyingakin, indih Sang Prabune punyah.
22. Sang Dewi raris ngaturang, puniki Ratu tebasin, daging sura sane kawot, ndi iku huriping windu, ne mewasta kamimitan, mangda jati, nyadia titiang ngaturang raga.
23. Sami nora karunguwang, kantun Ida gendang gending, kabatek semara gama, Prabu Mesir Ida muwus, Bapa patih sinamian, ejuk jani, ento perabune edan.
24. I Patih sayaga imang, manyurung Sri Bupati, rawuh ring bancingah geso, Prabu Mesir Ida muwus, ring pandita saking Pascima, nah ne jani, saksinin Prabune kalah,
25. Sawur manuk sang Pandita, telah mengaturang sami, nulia budal sami mobos, sang prabu kasurung mantuk, kari ngumik maring jalan, mengelimlim, ratu emas dewan titiang.
26. Panditane maselslan, tan sadiane luwas mangiring, raga odah keperodpod, nemu kalah nora patut, tan urungan cedan anak, kimud urip, raga putus cempoliha.
27. Cengak cenguk jero balin, mangucapang tan pawidi, dewa masih bareng ngejoh, pitarane tusing rungu, kene dumadine sasar, tan pakerti, kija jani laku budal.
28. Ada kedek mangerakkak, ada jengis ngemus pekir, pajalane pati tomplok, undenge kajekjek ditu, ada len manguyeng destar, mapisuhin, rame solahe di jalan.
29. Katah mangkin yan ucapang, ujar ujare ring gumi, ada len mangucap engon, ngortayang putrine ditu, gumi Mesire kasambat, kasub ririh, ento putri sarin jagat.
30. Kaja kangine kocapan,Sang Prabu sing Kasi Puri, kapireng ratune kawot, katah sane kasor sampun, milu sasih apang nawang, diastu lilih, nyadia Ida mapeguruan.
31. Yadian upacanga kalah, lamun mapikolih ririh, raga tusing pacang pocol, andeyang numbas kaweruh, nukarin antuk kagungan, bola manteri, diastu ke kakodagang.
32. Tumulis raris memarga, parekan kalih mangiring, miwah dane patih reko, tan ucapang maring enu, rawuh mangkin maring negara, pada gipih, wong Mesire ngawekasang.
33. Prabu Mesir raris medal, menyapa sang wawu prapti, ngaturang palinggih encol, lan rayunan sampun katur, puput sami mangrayunang, Sang Ayu lwih, rawuhnyane saking pojol, tan lantaran napi rawuh, linggihe marep arepan, Dewa Gusti, papolosan titiang nyapa.
34. Rawuh tan pelantaran, napi sadian ratu prapti, datangane nyawis alon, madaging napi ring ratu, pojol titiang mangawinang, sayuwakti, tan medaging gegodegan.
35. Nyadia titiang mapinunas, sedaging kecaping haji, titiang ngiring mabawos, sudi ratu mapitutur, kahulayang ratu titiang, saking mangkin, mengaturang angga jiwa.
36. Raden Dewi menyawisang, titiang telas menagingin, yening sampun saking kanggo, tambet titiange manutur, anggen tutur pasia keranan, pangda pelih, manginut kecap agama.
37. Raden Dewi menyawisang, titiang telas menagingin, yening sampun saking kanggo, tambet titiange manutur, anggen tutur pasia keranan, pangda pelih, manginut kecap agama.
38. Ngawit mangkin ojah titiang, sadurunge ngalap rabi, semara gamane reko, pastiang punika gugu, mangda maoka utama, dahat luwih, maharan putra sesana.
39. Punikane sedeng rambang, solahe apanga pasti, sadurunge matetagon, galihin kayun ratu mangda sida sapisanan, mametitis, ngarereh turunan utama.
40.  Tereh istrine utama, diastu ipun bangsa napi, ne rahayu kari anom, manelebang daging tutup saking kaki kumpi bapa, miwah bibi, suluhne melaksana melah.
41. Tindak patut budi melah, wiweka nibakang munyi, nora tereh sakit abot, miwah sane sakit buduh, wiadin terehne makrida, parus munyi, nika suluh jiwa tatasang.
42. Ne madan salah ambilan, yaning anak nyuang tumin, misan arep masih kawon, tugelane nora patut, balun nyama ne kelihan, tusing dadi, yadin balun nyama cerikan.
43. Sami nika panes bara, cendek bilang mara mentik, nandang sakit pada abot, sentanane doyan putung, entikane doyan rusak, mangrewedin, dados kekancan ring jagat.
44. Wenten malih kedahatang, mewasta iwang pengambil, tatiga punika kocap, anak balu wus ping telu, rangda tiga iku ngaran, yaning ambil, tereh pundat jiwa hilang.
45. Kaping kalih wong sapangan, punika tan wenang ambil, saterehnya kari di jero, anak babinjat puniku, tatiga panes kocap, mangemasin, nyuwudang tos catur wangsa.
46. Kagungane lan kasukan, kawikon kawongan malih, sami rarad koos boros, sami nika nora patut, manguwangin panumadian, sayan lami, surud rarad jantos telas.

PUH SINOM

1.    Saking anom jwa dabdabang, mejanji ring anak istri, mengastwayang semara, keto patute sang kalih, sadurunge pacang merabi, pangecape sampun patuh, siang dalu ngajap tawang, sentanane mangda luwih, yaning adung, wenten ciri kapaswecan.
2.    Pewarangane adungang, wahu kengin anggen rabi, upakarane puputang, sapolahe ngalap rabi, ngawit patemune pasti, acumbuwana ring sang ayu, semara gama pastika, apda glarang sareng rabi, saking adung, patemune jantos peragat.
3.    Ayua obah aja ngucap, pada meleng ngadu suci, jantos nidra nora ginggang, sapunika mangda eling, sewase ngemban rabi, dasa sila apang kukuh, lantarane mapinunas, patemuane mangda molih, pica patut, sang putri saget mangidam.
4.    Wewehin antuk laksana, bobotane pelapanin, peteng lemah astawayang, lanang istri mangastiti, ngastitiang rerene pasti, pamijile pang rahayu, keto kecaping agama, tan patut ika piwalin, Duh Sang Prabu, mangda maputra utama.
5.    Sang Kasipura menanggal, Duh Ratu Dewa Sang Putri, durung waneh mamiarsa, mangrungu tuturan luwih, indik patute malihin, tunas titiang ring I Ratu, ampura tan dinaksinan, ne katur ring raden dewi, titiang lacur, mangda masentana melah.
6.    Patute ngebekin jagat, punika acep patitis, antuk solah kapatutan, puput ida raden dewi, mangujangang sarwa pingit, sri narendra raris mantuk, mepamit gelis memarga, magentos tuture mangkin, kang sinebut, Ratu Nairiti Negara.
7.    Ratu saking Ersania, buka pajogang ring margi, sang ratu kalih punika, matemu saling takonin, saindik ortane jati, akuweh ratu alah sampun, kudang ratu mawisesa, kapulut mangatur sami, indik iku, karembayang maring jalan.
8.    Adung wilangane kocap, meweh pacang magendonin, pada ngasen katunayan, lacure gumi ngemasin, dadi adung pada mulih, Raja Asia telah sampun, nugi malih kaundangang, yadin panjak lakar tampi, aget lacur, bawongnyane ya mapunggal.
9.    Ortane wus kabiaya, mamireng sebetan langit, senggu dalang pada osah, kancan balian kimud sami, miwah ida dane sami, mundur nora bani rawuh, inab tong ada aksara, kancan wiu pada nengil, pada ibuk, dikalahe kahilangan.
10. Yaning menang mangasorang, kanggen rabi ngodag gumi, sami pada sumangsaya, watek panjak menandingin, telas sabetenin langit, wicaksana nora purun, kocap saking Sura Brata, dane Tamtam mireng mangkin, kuban hindu, bagus ririh wicaksana.
11. Laksanane suka lila, legawa suka sejati, wiku sami keperanan, peteng lemah mengulining, nora sama maring bumi, makenta magadang sampun, nora obah melaksana, minehin ortane jati, sampun putput, dane Tamtam nimbang manah.
12. Hidupe mondong sengsara, mangke hidup besuk mati, memanjakin kranjang padang, peteng lemah ya openin, tan wangde tua lantas mati, sane keto pacang tepuk, puput dane nimbang manah, tumuli mebalik mulih, tur kacunduk, meme bapannyane jumah.
13. Macebur nyapa ngimbangang, atman titiang mas icening, kudang tiban dewa lunga, engsap inget bapa cening, dane tamtam menyawurin, melede ngawinang mantuk, mangorta ring meme bapa, lacur titiang sinah mati, yaning ngunggul, dadi agung godag jagat.
14. Majaluk ke Mesir pura, ngadu wiku ring sang putri, bapannyane raris nimbal, inepin bapa awengi, semeng dewa ane mani, lunga pacang magegebug, babarune to arepang, anggon menandingin gumi, sinah ipun, tonden tebek musuh kalah.
15. Wengine ndatan ucapang, semeng sampun kocap nampi, meme bapannyane osah, ban lacure tidong gigis, apa anggon mamekelin, kapisaga lanang wadu, nene lanang olih jaran, nene luh olih kulambi, saking patut, pada menyandang awak.
16. Cening bagus mas I bapa, ne jaran luwas tegakin, kundaline ye tekekang, bebaru anggon mecutin, pengalah ripu sakti ririh, memenyane maweh baju, anggen cening apang melah, tekekang bajune kancing, puput sampun, okane raris mamarga.
17. Tan ucapang maring jalan, rawuh maring jagat Mesir, dadiannya buka tujuang, Raden Dewi sedek mijil, kalih bawudanda sami, ngawilang pemenang ditu, dane Tamtam nunas lugra, kagiat sawetek menangkil, paceburbur, menyapa sang wawu parata.
18. Tejane kumedap galang, penganggone sarwa bengil, katah ujare ring jaba, sambulke megoba cuil, kudang ratu sakti ririh, ada kalah ada inguh, Prabu Mesir mawecana, ento enyen teka mahi, sada gisu, I Tamtam ngaturang awak.
19. Titiang janma sunantara, nista lacur manumadi, malarapan suka legawa, catur bekel titiang pasti, suka duka lara pati, nika wantah titiang tikul, titiang mewasta I Tamtam, nyadia titiang tangkil mangkin, ring Sang Ayu, sane telas tunas titiang.
20. Sang Prabu raris ngandika, duh Sang Ayu medal gelis, tandingin I Tamtam teka, petakone lintang sulit, Sang Ayu kobet umijil, sampun merasa ring kayun, kadi daut anggan ida, sabdane jejeh umijil, mangu-mangu, meweh ida jeroning cita.
21. I Tamtam matur ngarepang, nguda ratu ngamenengin, inab saking nistan titiang, kebawos kobet nyawurin, yaning ratu sulit arti, diastu ke pacang mewantun, nyadia titiang manguningang, sampun ratu walang hati, durus ratu, sane jati madan telas.
22. Raden Dewi kahemengan, kedat-kedut jeroning hati, sekancan wang ring paseban, menarka sejeroning hati, aduh jani gantin lilih, maciri uli dikelus, ratune kandapan bawa, tamiune sumingkin ngendih, bawa agung, sayan lama masundaran.
23. Ada terang len angucap, ala tuduhnyane jani, yang ring dawuh sesan dina, tanggal sasih adung sami, ditenung masih kalilih, yading ujar anak putus, len ada nuturang ipian, nguni dalu Sanghyang sasih, kocap caplus, keheled antuk sang surya.
24. Remrem jagate ajahan, keto kone pada beli, kagetan makebiak galang, lintang galang manikelin, kocap lega sareng sami, masesanjan lanang wadu, majang sasih makidungan, teka angine ngesirsir, yang mewantun, dane Tamtam manunasang.
25. Aturin titiang pawanengan, lamin ipun tigang wengi, pademang durusang titiang, yang ratu sida nebusin, sakewanten teteh jati, sane telas ujang ratu, Sang Ayu raris ngandika, kudiang telahe ngunjukin, kitak-kituk, dini Tamtam tigang dina.
26. Sangka nira mengucapang, ngidih tempo maminehin, sekenang tongose Tamtam, dijaba makolem jani, buin telun janjine pasti, semeng Tamtam apang rawuh, I Tamtam raris ke jaba, Sang Ayu nulia kepuri, bingung kayun, kimud yan kasoranga.
27. Bara bayune bulasah, di pamreman kesak-kesik, siang dalu mangupaya, ngangsehang idepe pasti mangda sida manimpalin, kimud ring wawengkon ditu, wus kaucap mangosarang, Asia kang Bupati sami, tengah dalu, ngentikang daya upaya.
28. Mijil upayane Sang Diah, disampune tengah wengi, tumuli nyasar laksana, mangraga ida umijil, nganggo-anggo sarwa lewih, gagandane miyik ngalub, rarapan sarwa minuman, nyilib pemargine gelis, mula ayu, meweweh umik-umikan.
29. Dan Tamtam ring dunungan, maring umah anak miskin, kocap mangkin sampun prapta, Raden Dewi Adnyasari, ngetok pintu ngewangsitin, dane Tamtam kagiat bangun, tumuli ngampak lawangan, dadi katon Raden Dewi, “Duh Sang Ayu, nguda wengi tan pemengan:,
30. Abot ngranjing Sang Ayu Diah, tumuli raris melinggih, dane Tamtam manyambrama, ampura dunungan emis, Raden Dewi menampenin, lamun umah beline luwung, yadin dunungane rusak I Tamtam raris nyawurin, titiang lacur, kadi paksi tan jenekan.
31. Raden Dewi raris nanggal, paksi sesapine luwih, mangelayang ngumbara desa, nganging genahnyane pasti, diaungane lintang tis, mesayub legane ditu, malih lacure ucapang, watek urip mula pasti, panjak agung, metapa lacur dipada.
32. Dane Tamtam matur sembah, ngudah ratuiwang margi, wengi ngemaranin titiang, raga agung mahotami, Sang Ayu menanggal gelis, nira niru I kakupu, nyadia dalu memuatang, harum dalu merik minging, dahat lulut, manut kepehing pawana.
33. Sanghyang Wisnu nyalantara, ngupeti turun ke gumi,Beli Tamtam dewan titiang, jatibeli bagus ririh, Prabu sanga kalah sami, kaget beli jani ngunggul, beten langit duwur tanah, tusing ada manadingin, raris matur, I Tamtam munyine getar.
34. Lintang ratu ngajum titiang, nyelempungang ke gerombong geni, mula nayan anak wikan, pengaleme naya singid, manusa tong ada ririh, janma pada buduh, buduh ring kasukan jagat, nika tali manumadi, mati hidup, ngawinang malih manjanma.
35. Angganing itehang jantra, magenti saling babuanin, sapunika wantah dewa, sang ayu keselek nyawurin, kudiang kone manimpalin, anake medaya malu, yaning sesed tong kepalang, dadi metu sabda manis, bali bagus, punika mangkin rarisang.
36. Manisan sarwa minuman, durus ajeng nene mangkin, lantaran mawos magadang, bareng nira selegenti, dane Tamtam managgapin, kimud yan nora ngelungsur, macihna bayune rusak, kena apus naya singid, raris nginum, bilang telah turuhina.
37. Dane Tamtam raris punyah, dadi ngacuh pesu munyi, ngenen upayane Sang Diah, ditu raris ketakonin, isin telah mangda jati, ne pingitang telah katur, ditu raris utah-utah, engsap inget teken munyi, tur magrebyuk, manutuang pakedepan.
38. Raden Dewi gisu medal, ida raris meninggalin, I Tamtam bangun ngimangang, nyaup nyangkol ngelawanin, magujeg sareng sang Dewi, pinggele keni kehamud, gablag ngubetang lawangan, gelange kengkebang gelis, ngasen ditu, raga kena babongohan.
39. Raden Dewi gelis budal, ngeranjing kajero puri, wengine tan kaucapang, semeng mijil Sanghyang Rawi, Bawudanda tangkil sami, disampune maketelun, Sang Prabu kalihan oka, kapeseban ida mijil, dawuh telu, ebek wonging penangkilan.
40. Prabu Mesir mengandika, uduh nanak adnyaswari, sampun ke inab inanak, sida pacang menebusin, pepeson I Tamtam nguni, sang ayu mesaur alus, durus ratu pajulukang, andel titiang menandingin,mangda rawuh, dauhin ipun I Tamtam.
41. Sri Bupati maputusan, dane Tamtam nulia prapti, ngesor dane nunas lugra, menesek raris malinggih, sang prabu ngandika aris, durus dewa nanak ayu, telas iku mangkin ujangang, Raden Dewi mesaur singgih, inggih ratu, ika mangaran kawitan.
42. Iku langgeng nora obah, agung mengebekin gumi, ya katon nora katonang, nika agung paling alit, ya ane suwung maisi, sane telah nu satuwuk, ring jagate masi nyandang, dicenike coloh sahi, misi suwung, angen-angen yan upama.
43. Umung kedek ring paseban, I Tamtam kucapang lilih, tan urung iba mapunggal, langgia iba ngadu ririh, mai iba ka Puri Mesir, parekane mentang sampun, nyadia mamunggal ring jaba, I Tamtam mahatur raris, wantah patut, cimpedan titiang kasidayang.
44. Icen titiang ngunigayang, ajahan metanggeh urip, mangda ratu sami tatas, maring indik titiang lilih, nguni dalu titiang molih, gelan emas endih murub, masoca inten mutiara, kupu-kupu rawuh wengi, ngutang ditu, maring genah pakoleman.
45. Ngupaya teka manuaba, ring minuman sane luwih, sapunika lantarannya, punika ratu cingakin, Sang Prabu tedun nuiling, kelingan pinggele ditu, busanan Sang Ayu Diah, Sang Prabu raris mejinjin, Duh Sang Ayu, jantinyane jwa tinggarang.
46. Prabu Mesir lintang duka, ring putrane raden dewi, dudu solah satria utama, manyingse ngalih pikolih, ndatan jati ratu luwih, mangaran purusa dudu, solah nyasar ring laksana, bapa jani mamoyanin, jatin ipun, cening kasor ring payudan.
47. Raden Dewi matur sembah, ampura sang Sri Bupati, jati wantah luwir inucap, adokang ratu malihin, ngadu ayam yan upami, lebannyane durung puput, diastu rawuh kapruputan, pet pada titiang kailih, ledang ratu, ngawinayang anggan titiang.
48. Sang Prabu ida sweca, durus dewa pun tandingin, Raden Dewi ngandika, lawutang Tamtam tebusin, dadua petakone jani, yama niyama wantah puput, indayang jani tatangan, yukti tuhu Tamtam ririh, nyadi ingsun, memanjakin beli Tamtam.
49. I Tamtam kenyir menanggal, ampura titiang ngawangin, durus tampah yaning iwang, cabud jiwan titiang mangkin, janma nista tan paaji, tan sayang ring dewek junggul, diastu mati selantang jalan, atampak nora magingsir, Ratu Ayu, becikang ratu mirengang.
50. Yama ika solah budha, mamutusang budi luwih, mangenisraya laksana, dasa sila wus kahuri, tan lingu ring daging gumi, diatmika wantah satuwut, pangungsine kenirwana, solahe suluhin sahi, katah ipun, adasa wantah punika.
51. Bacakane ne kaucap, mawiwika olas asih, ngalap kasor munyi melah, pageh mengastiti widhi, menerima nora elik, kasugihan tan kahitung, pageh kadi surya mentas, sampun dasa jangkep sami, katah ipun, bacakaning dasa sila.
52. Kekalih malih punika, runtutane kagem sahi, satu kepatutan patpat, dua welu jalan utami, lampah ngenirwana jati, nika bekel pinih luwung, kasukane tan tandingan, punika bekele mulih, nemu ayu, suwud memanjakin sawa.
53. Niyamane mangkin ucapang, nika wantah taler luwih, solah siwa manyeridanta, bina rurung tunggil kapti, sapunika duh sang dewi, pangungsin idane patuh, yan nemu kanirwanan, suhud manumadi mahi, mangguh sungsut, nikul bekel jele melah.
54. Solah siwane makadat, setata mangening-ngening, lunga ida nyusup alas, metapa ring wanagiri, maweda matirta suci, metek bayu pasuk wetu, margine nyurya sewana, ping tiga sadina sahi, solah sadu, mabersih manguncar weda.
55. Adasa solah laksana, pageh mengastiti widhi, mitra puja dewa puja, muta yadnya sahi-sahi, mapeweweh ring sang miskin, dana punya kaping pitu, kaping sia lila legawa, astiti praina sahi, bedan ipun, rikuhan pemargin siwa.
56. Yan solah sang budhasatwam, setata taler mangening, puput manyuklayang manah, tumus mengastiti widhi, miara raga mangda werdi, sampun nika wantah puput, Raden Dewi ngaku kalah, temedun sarwa nganjali, “Beli bagus, durus ratu ngodang titiang.
57. Dane Tamtam mengandika, elingan dewa sang dewi, saduk maring suniantara, sangkestane manumadi, Ginal Ginul sane nguni, manumadi ngadu kaweruh, mangkin sampun sami terang, Raden Dewi wawu eling, inggih patut, wawu galang manah titiang.
58. Kagok sami ring paseban, mamiregang tutur jati, ring dumadin anak melah, nyandnag tiru sareng sami, sang prabu ngandika aris, uduh dewa nanak bagus, dewa nyendi luwih kagungang, ngodagang gumine dini, saking adung, sami nyadia mengagungang.
59. Upacarane cumandang, I tamtam kadegang mangkin, malih kagentosin parab, jayapurusha kang nami, ngasorang watek Bupati, olihnyane ngadu kawikan, puput sampun upakara, kabiseka ratu luwih, lintang kasub, Jayapurusha ngodag jagat.
60. Manggehing aji sesana, dadi guru mangrotonin, ring Mesir mangku Negara, sareng dewi Andyaswari, teduh landuh ikang bumi, kotaman ratune mulus, icorah tumuli dharma manyungkemin sanghyang aji, dahat astu, ratune ring Mesir pura.

PUH PANGKUR

1.    Prabu Asia sami prapta, sumuyub nyadiayang maguru sami, Raden Dewi taler tumut, sabran dina mapinunas, Prabu Mesir, sweca ida mapitutur,ngujangang solah kedharman, saking kawit kebawosin.
2.    Yatna bapa mamirengang, sareng sami miwah watek mangiring, patute nika satuwuk, sane langgeng nora obah, nika setata, ngamong wates pinih kukuh, ida mikayunan jagat, galang manyusupin gumi.
3.    Ida sane menabdabang, menetepang upacara daging gumi, lan paugar sane bakuh, maka wenang jaroning jagat, nika wiwit, ngadakang magenep bulu, dumilahnya tan tandingan, galang menyusupin gumi.
4.    Tan wenten purun manyingak, tan wenten kacingak antuk aksi, karma masih tusing rungu, munyinnya I Kepatutan,yan kenehin, tong ngresep artin ipun, yan rasayang ajak honyang, ring genah watek maurip.
5.    Tan keni antuk ngitungang, jroning jagat ya sane maurip, linggahnya tan keneng ukur, genahnya I kepatutan, nene sweca, ngedegang becik setuwuk, wiwit gumi kadi antinga, lintang luwih sepi ngendih
6.    Melapis akudang warna, sayan limbak panese mangebusin, medabdab tumuli dayuh, ngawinang sarwa entikan, napi luwir, diastu barang mati hidup, salah amah saling buktiang, silar silur saling tukarin.
7.    Punika kawitan jagat, dados genah sawatek ne maurip, miwah sarwa demen ditu, penuh dadi pacendria, tong kalilih, dadi goda watek hidup, pamuputnya dadi dadua, bina rupa nya metanding.
8.    Dadi musuh dadi kadang, dadi demen dadi elek metanding, rasayang jwa apang tuhu, kardinnya I kepatutan, sane ririh, mangolah keter mangerudug, ngawangsitin daging jagat, rasayang dewa pang pasti.
9.    Ika dharma mahotama, pilih langgeng tan kacirian ring gumi, ana nora yan satuwuk, dija dija kapwa ada, asing luwih, ditu ya kahanan puyung, asing wang budi utama, memangguh sang meraga luwih.
10. To dewa maka lantaran, nuncap gunung api yeh miwah langit, anggen ngalih gumi ditu, akal budine kukuhang, anggen nyiatin, goda galak pabelusbus, nyingkirin genah menjama, mangda lepas saking weci.
11. Wiyadin suba madan tawang, patute ya saha ngebekin gumi, jeroning angga pipil ditu, hidup budine gemetang, metamtamin, kaja-kelod kangin kawuh, ditu genah sang utama, cawisang ugi yatnain.
12. Lwang budi miwah manah, tatakane malikut ngajak weci, ento mengawinang runtuh, ngalih swarga nemu neraka, buwin numadi, manemuang ala ayu, kerana ngunggul sanghyang budha, tatakane kalah sami.
13. Dumun ida manyidayang,ngalih cui mawinan ngidep suci, dewata sami maguru, miwah wetaking manusa, mangrasanin, jatine mengaran puput, rasan cingak kapatutan, manganutin solah jati.
14. Pertama ketering manah, wawu runtuh dadi peteng nyasar budi, tulak dewa enggal pundut, ring genahang kepatutan, mangda nunggil, utamane suciang ditu, linggan ida sanghyang atma, pupulan manusa jati.
15. Ratun patute utama, kahadegang ya sajeroning budi, tongos linggah tan paitung, ditu dewa juwa rasayang, yan tingalin, paramita endih murub, uriping windu sampurna, nanging tusing bakat gisi.
16. Amunika titiang ngojahang, linggan ida ana tan ana jati, umpaminya kadi tiuk, bilang samping misi mangan, pada ririh, ngalih kasar ngalih halus, singgih dewa Raja Asia, ngiring patute sungkemin.
17. Sandin idupe kesantan, ya jumelang patute menatakin, bekel idupe setuwuk, mapengancan budi akal, kadi uning, linggih ida sanghyang ayu, dipatute genah ida, ring ika kahanan jati.
18. Purine maupa-rengga, antuk patut maka miwah olas asih, sayang jujur ring sang ayu, teleb ngalih kerahauan, bisa singid, meneng-meneng hiep jujur, ditu kumpulang para utama, ring narane utama budi.
19. Punika saratang dewa, pelajahin solah budhane pasti, nampi tutur apang gugu, rahayun patute dewa, ia lantarin, antuk semadi lintang kukuh, ngagem dharma antuk dharma, ngerti ring meraga suci.

PUH GINANTI

1.    Kedharman ngaran patut, panujun sang manumadi, nika tuntunge pamekas, menyangga jagate sami, sapunika dewa samian, patute mangda malinggih.
2.    Ring dalem adnyana putus, simpen dewa apang pasti, yening nora menelebang patute jeroning hati, tan ngangge daya upaya, nyasar wekas manumadi.
3.    Kedahatang hayu menerus, manusane manyungkemin, ring daging patute dewa, kancan goda pada lilih, sinah ipun pada mausna, ring patute langgeng kari.
4.    Punika acep satuwuk, ring jagate lemah wengi, punika anggen pengancan, aja obh bingung nampi, teken isuka sekala, salah surup manindakin
5.    Mabina bina kawuwus, sane palsu mematuhin, ngedot ngedotin manusa, mapewangun manudut hati, kawit bibit bisa hilang, merupa nganyudang hati.
6.    Patute kari satuwuk, nora obah nora osik, ida jati meraga tunggal, rupane langgeng pang sahi, yadin cacad ya ajumang, masih tusing bisa gunjih.
7.    Ya sane hidup satuwuk, patute numpukin mati, lintang manggeh mahutama, yening anak salah tampi, sane dudu sinanggeh ya, setanjgat kagugonin.
8.    Samar edan bisa ngunggul, mangodagang ngoda sahi, ngajak I manusa, ngawinang kenehe paling, dandanaga ke neraka, solahe manuju polih
9.    Hidupe mepala bingung, mapewangun sasar pelih, miwah sebete manyorah, semalih sengkala mati, pamuputnya taler iwang, punika ngatehang mati.
10. Tatiga sisipe mungguh, pertama iwang pengaksi, kaping kalih salit ara, ping tiga pwangunane pelih, yan upami kadi kapal, lintang agung dahat becik.
11. Nanging pekakase buwuk, bubukan aman tetani, sinah sane numpang ala, kalebu kadasar pasih, wus mabukti saking kuna, tusing kapong bingung paling.
12. Kewala yan nemu lacur, sekalane menindihin, irika wawu sang corah, uyut pasti ya selselin tusing nampi kekewehan, mangda lami kari urip.
13. Aduh-aduh mangda tulung, ngidih urip takut mati, takonang ditu tunasang, patulungan paimangin, patut uling kuna-kuna, melaksana ngecep widi.
14. Tamba sane pinih luwung, kaanggen ninggalang sakit, jati agem I manusa, manumadi bulak balik, sane madan kapatuan, ika sarin manumadi.
15. Lintang manggeh kukuh bekuh, nika bekel manumadi, wiyain ja anggane rusak, yadin ping kuda nimitis, rupan patut kari ada, keto dewa sareng sami.
16. Diastu ke gumine uwug, sarwa tumbuh tanah langit, ne kari patute nunggal, nora obah sai-sai, yadin dija masih ada, I manusa umah widi.
17. I patut ngajah manguruk, catur patute marginin, mwang wolu jalan utama, margine beneng manunggil, saking aluh manuutang, asing ngugu patut jati.
18. Kalintang becik satuwuk, sidayan tuncap marginin, kotamane kabinawa, nora wenten menandingin, irika ring madia pada, miwah ring watek maurip.
19. Rurungan numadi luwung, bakti tampi sang utami, muruk ngalih kepatutan, yadin nguruk anak paling, ngacep antuk suka lila, anggon nyelimurang sedih.
20. Ledangan menampi suluh, sane degdeg lintang wredi, pinungal sarin wisesa, ne sahi wenten ring gumi, pamutus hidupe sukla, hyang atma telas nyayubin.

PUH SINOM
1.    Pupuh mangkin manyatwayang, Prabu Mesir nene mangkin, indik patute punika, miwah rupa sane jati, Prabu sange matur malih, indiknyane sane catur, marga ika tunas titiang, ledang ratu mangaturin, sane patut, Prabu Mesir mengandika.
2.    Dabdabang dewa nerima, catur margane utami, lan akutus ne utama, rurunge nyandang marginin, makadasar budal ami, pengajaran nika ratu, wiwit sedih le sengsara, punika sane kawitin, nene sampun, karikolub sang nerima.
3.    Pertama patute mulia, sedih miwah sakit hati, kaping dua wiwit duhkita, ping tiga matinggal sedih, kaping pat nglaksanayang, ne ngatahang mangda suwud, memikul kaduhkitan, kelode dewa pedasin, yaning luwung, rasayang cihnane dewa.
4.    Patute ungseng saratang, punika anggen nyuluhin, luwih dumilah maka damar, elingang pinehin pasti, kancan hidup maring bumi, tan maren ngawinin sungsut, yang ngalih tumitisan melah, tuwah dadua jalan numadi, ala ayu, kauber antuk sengsara.
5.    Wenten asiki kalintang, sedih tan keneng impasin, yening bingung gampang nulak, yan nyedihang anak suci, antuk meweh ngaruruhin, patut sane madan nuur, munggah ring hidep manusa, keneh sang hidup ngenehin, karonan ipun, kewastanin yan rasayang.
6.    Mewates antuk anak kasar, awinan sing tahen panggih, sanghyang luwir murbeng jagat iku sawa keransukin, mangolahang sang numadi, jeroning angga yan makurung, suklane lintang utama, manusane kaswecanin , sahi asung, manusane mangda utama.
7.    Tindak tanduk mangda dangsah, suklane ring sang suci hening, saking napi witing sukla, punika acep patitis, mangden jati dewa panggih, sajayang ruruh sang putu, diastuke wantah apisan, ledangang hidepe sahi, yening pangguh, tusing dadi anggon apa.
8.    Yen uyutang anggon iwang, yen singidang anggon pelih, singnye kaget dewa sadia, memangguh sarining budi, saundangin I kulawangi, asing seneng ajak uruk, mangda uning kepatutan, manggehang ideuupe jani, pangda bingung, nika nyandang duhkitayang.
9.    Meweh pisan sang pandita, mituturin I belog paling, janma sigug turing tempal, kaget duhka manibanin, pikayun ida sang resi, dwaning ida meraga patut, nyadia ngajar I manusa, kancit dharma katempalin, ganti lacur, jagate nemu sengsara.
10. Yan biksune sayan sukla, meweh anak mengasanin, dugi katah I manusa, manguleteng hidep pasti, ngelaluang raga ngualti, ngalih spei dadi uyut, uyutang momo angkara, osah ida mituturin, dadi bingung, kaliput manah duhkita.
11. Umijil ring anggan ida, kala bingung manibanin, gampang ida mangimpasang, salwir keweh manibanin, yening sarat manumadi, kadi pemargine sampun, katah meweh kapangguhan, tinuta solahe jani, rimrim takut, dong dumadi maselselan.
12. Dini tongos paling kasar, pati selselan dumandi, dini tongos suka duka, tuwuh demene manglantarin, suka sekalane dini, boya iku suci tuhu, tan nyandang iku buwatang, eda mayus maminehin, aja punggung, ngekoh hati dewa melajah.
13. Punika dados pelantang, ngawinang sukeh memargi, wates patute elingang, kurung demene talinin, mangda bebas jaga mulih, angungsi jagate luwung, siatin I rajah tamah, patute dewa teliti, kadong caluh, nuwut rurung kasuniatan.
14. Dini dewa maguletang, rurunge pacang entasin, mangda mangguh dumadi melah, kaget sadia memanggihin, gugu dewa apang jati, aja obah ring pagugu, yadin katah ada goda, kanan kiri malu kori, yening bingung, pagugune dadi punah.
15. Kadi angganing I tiwas, meled ipune ring pipis, pamuput ipun makarya, kancit hilang pandung maling, ditu sanget sakit hati, kalud pajege nu liu, katagihin ring pemerintah, kanti nungak apang imbih, tutup tahun, inguh pacang kalelangan.
16. Sane tegeh jua kalimat, matindak tegar-tegarin, kadong caluh dadi tatas, ngerasayang genah utami, tongos ida mraga luwih, sane nyandang tampa suhun, sane sungsung maka lantas, keto dewa sareng sami, apang suwud, dini memanjakin sawa.
17. Akweh godane ngawinang, pamunah pangugu jati, saking kangen saking bangras, saking ibuk saking sedih, saking taut iri, nemu sakit ala lampus, yadin babongahin timpal, ngawinang hidupe paling, saking sampun, sareng sami mangrasayang.
18. Pamunah goda punika, boya saking emas pipis, yadin antuk upakara, japa mantra dudu sami, tapa yoga lan semadi, tan ucapan brata sadu, lintang gampang nika dewa, demene punggelin sahi, pangda nglimur, ngiring agung ngoda jagat.
19. Kadi anak kari bajang, nongos maring alas sepi, tong tahu rasa semara, keweh sane manuturin, tan weruh ring rasan becik, sinah ipun nora kayun, maring goda lintang mangap, uning ipun menyingkurin, lintang aluh, goda alah padidian.
20. Ditu sida ngiter manah, minehin petakone sulit, maring lampah nuju sunia, sasukat hidupe jani, tutur budhane pinehin, pertama rurung rahayu, mangda eling I manusa, ngimpasin rurunge pelih, sane nglimur, sedih kangen kaduhkitan.
21. Ne apawose puput dewa, rurunge ujangang mangkin, manusa pinih utama, asing tambet pituruin, asih ring watek maurip, Prabu sange malih matur, durus ratu malih ujang, daging kaja mangda uning, sane catur, mangda sami ratu tinggar.

PUH SEMARANDANA

1.    Prabu Mesir ngewantunin, nguningang indik utama, ping kalih indik patute, demene dewa tinggalang, magulet sai maperang, ngungsi sane kwasa ngunggul, nyandang simpen anggen kasukan.
2.    Yan koh hatine ulirin, tan rungu suka dhuka, ilang teka tusing menga, ala miwah kesedihan, ndepin anggone lega, demen magenep bulu, sinah ngrangsuk tan paongan.
3.    Seneng tong dadi pegatin, sek dewa ulihan dandan, elingang dewa unduke, raga teleb ring kotaman, mangda tan senenge ngobah, kumpag kampig jantos inguh, solah satwame elingang.
4.    Katah sane wus mabukti, jadmane ne kahulurin, nulia lali ring kotamane, bingung nora lingu apa, edan paling maring jinah, yadin sugih jinah liyu, dudu ika ngaran kasukan.
5.    Punika kasukan gumi, sinah ipun uning hilang, akweh jadma buduh keto, dening dewa kasujadma, aget sugih mas perak, arepang anggen tatulung, pidanayang ring beraya.
6.    Katah dewa wus mabukti, yang bandingang ring I tiwa, dadi kuli slaku seloan, ngajak kadang pianak somah, wantah jangkep asandangan, sadina tetep asuku, lega girang ya mecanda.
7.    Bisa  sai ya magending, bandingng ring tumben tiwa, emed ipun mati selsel, keto dewa yan rasayang, gede momo agung lara, awake kabetek kudu, swarga arta dadi neraka.
8.    Badih-badih, apang pasti, idupe menadi jadma, bwatang jua kasudihn, anggen wantah semantara, da nyengguh kasukan melah, sinah boya nu satuwuk, keto dewa apang tangar.
9.    Mawiweka ngalih bukti, sane patut sane nyandang, edum piih tuwah bayune, arepang ngewangun karya, aja lonyok ngawe salah, ngalih bati antuk mauk, ento dadi talin sengsara.
10. Yening lacur away sedih, yening sadia aja girang, apang sama jwa karsane, Sanghyang budha nora piwal, maring manusa sejagat, teresna asih lawan lulut, maring braya kulawarga.
11. Timbang-timbang apang pasti, sane langgeng sane ilang, apang bebas ring wekase, nora nandang kaduhkitan, sedih jengah maselselan, dening dewa sampun wruh, tan langgeng I sukla skala.
12. Olas asih lintang luwih, lintang suci mahotama, mangda tan iwang pangugon, elingang pitutur titiang, yang pakeling Sanghyang Budha, tresnane pangda maikur, daging jagat nagih gelahang.
13. Sumasat nyelempungin tasik, endut dalem kedahatang, kangen yeh matane tumbah, bingung momone ngawinang, dadi peteng manah ngawag, kadudut hatine linglung, maring I suka sekala.
14. Kekalih wantah sujati, ne tresnain mabinayan, ne asiki lintang kawot, kaping kalih suka sekala, lega yan ngamel setata, diilange dadi sungsut, mangawinang ibuk manah.
15. Nanging wenten ne setanding, rupan sucine katresnan, tan wenten ngawinang engon, miwah kangen maselselan, matresna maring jiwa, tidong buat kapilulut, maguna ring angagan raga.
16. Sok kewala tresna asih, ndatan mari numadakang, mamangguhang rahayune, sadian ipune setata, mamuji ring nyama braya, nika trensna suci nulus, yogia sane pitresnayang.
17. Ring jiwa kawelas asih, aja lulut ring pawakan, jati ya medasar bangke, bisa ilang bisa usak, bisa odah raris enyag, tusing ada ne satuwuk, sane langgeng dewa elingang.
18. Yaning wang dalem pengerti, boya tresna ring pawakan, sane suci lintang kawot, punika ratu tibakang, away merih wewalesan, maring kula wargin ipun, ulihang sang kapiolasan.
19. Tan kena elingang malih, pedanane wus mekalah, pisara sang nerima reko, raga tong buwat kajumang, tong mawatang legan awak, sane puji sang rahayu, watek maurip maka jagat.
20. Wenten wang pasti sebetin, nyelselang deweke odah, awake tong dadi anggon, kadi kwate sane sube, mangda setata ya bajang, nika janma tan patutur, tong tahu ring kepatutan.
21. Raga tuwa lantas mati, laluwang anggane rusak, dening sinah pebalike, mengrangsuk penganggo anyar, luwas nganggur akenyelan, manonton jagate wawu, kasuka ring madia pada.
22. Tur sambilang mengalapin, tetanduran duke kuna, manis pahit asem galon, sang nandur patut ngrasayang, tong dadi ya pasingkwang, dening raga nandur dumun, onyang tong dadi sisayang.
23. Rarapane nganggur becik, etis miyik nyer anisan, nika patut lantarane, besuk ringkalane budal, mangkin lunga pidan budal, sukat jani enu hidup, darma patute ulahang.
24. Yadin tua lantas mati, lamun langgeng kasungkemin, bisa lali deweke, wiayadin odah buka apa, senenge masih tinggalang, nyungkemin sang meraga patut, pitresnayang maring braya.
25. Besuk yen yusane lingsir, tuture anggen sayuban, ring kadang kola gotrane, nika barang pinih mahal, sane patut jati mulia, duhkitane impasang ratu, kalih pawos wus kaujang.

PUH GINADA

1.    Kaping tiga kaujangang, rurunge patut utami, solahe ngimpasin reko, sedihe pacang kepangguh, ulonin dewa melaksana, ngalih suci, sane patut mahutama.
2.    Ne sedihang kadi bintang, katah tong kena wilangin, manusa ajagat kasor, antuk kasenenngan dudu, akijapan bisa kaalh, dadi sedih, lacure bakat selselang.
3.    Elingang dewa Sang Nata, sasukate kari urip, nganggur maring madia pada, sambilang ngelingang patut, lawan ugi igegodan, apang lilih, sahuripe mangda lana.
4.    Kapulut ring daging jagat, punika pinaka tali, yadin kukuh bakuh kokot, iraga kawasta ngembus, yadin kebalikuta, lamun kalis, kadi tinempuh maruta.
5.    Lemah peteng sahi uyak, raga tusing bisa gudis, tusing neket tusing aor, diastu tampel antuk ebuk, kudang bacin wibuh bang, manibanin, raga rambut lan sandangan.
6.    Samian anake ledang, saduk barete nempuhin, masan jani sasih karo, kaucap angin ngelinus, tong keweh jani ngitungang, sahi-sahi, jantos magentos katiga.
7.    Wenten malih bebadihan, anggon mamusuhin pelih, anganing manumpang motor, yaning umah muah jukung, maseksek masih kanggowang, peluh pidit, lamun teked kadi ubaya.
8.    Durung jantos maring ubaya, kaget rusak ne tumpangin, nugi lega ya magentos, nyewa sane wawu rawuh, matindayan ngangkat barang, lan maninggalin, tong ngitungang sane rusak.
9.    Dening jati tidong gelah, samantara pelapanin, sasuwene ditu manongos, kaget uabayane rawuh, diastu rusak da nyebetang, mangukuhin, kasukane aslederan.
10. Sang Prabu Jayapurusha, seken petekete mangkin, duh Dewa Raja Asia,  sasukate sami kantun, mekarya dewa saratang, naya pasti, pelajahin apang tatas.
11. Kasusastran lan wiweka, aja surud melajahin, punika anggen sedana, naring kadang kula wadu, satata nyandang tembahang, olas asih, ring kari kabingungang.
12. Lamun mituturin anak, ragane malu ajahin, lantarane kabingungang, ne ngawinang sedih ngungun, inguh sai maselselan, raga paling, anggon mituturin anak.
13. Sasonggan kadi balian, suba kasub menambanin, kagetan awake lara, ada kutang tusing duduk, gelis kasub tonden tatas, kaguyonin, kabibile padidian.
14. Andeyang anak mangumbara, lunga menjelajah gumi, anggan acepok ninstannya, mulih ngalipetin laku, yening kadong suba biasa, ulah ulih, nuhut rurung ngalih umah.
15. Uning idepe pastiang, gamel apang kanti hening, ane hening jati mulia, ne ngawinang tusing bingung, rikuh manelokin umah, rurung cupit, kalih sripit papingitan.
16. Sapingit ragane ngelah, wenang ragane ngentasin, suklan manahe pagehang, karurunge pesu nganggur, buat manyingakin karsa, laut mulih, mararapan idep sukla.
17. Kaping tiga sampun lintang, ne patut marga utama, kagog sami watek nata, durung waneh titiang ratu, miarsayang daging utama, lintang luwih, maka catur malih ojah.

DURMA

1.    Prabu Mesir nulia ida mengandika, nyatwayang makasami, indik catu ika, rurunge kemanusan, memegatin talin sedih, ikepatutan, sane nyandang gugunin.
2.    Sane mangkin margane catur utama, katuran sareng sami, durus dewa margiang, lepasin isengsara, yening tatas sareng sami, ring kasuksman, sinah mangguh sutrepti.
3.    Ratu Asia sareng sami matur sembah, wus kaidep dihati, cature punika, margane mautama, sudi ratu sane mangkin, ngiring tumusang, asta marga utami.
4.    Prabu Mesir tumuli nanggal wecana, duh dewa sang Bupati, geng ampura dewa, kewala ngiring bwatang, melaksana olas asih, titiang misadia, tan pasah maninutin.
5.    Saking pangkah purun titiang mangonekang, pidabdab asta margi, duh dewa Sri Sanga, piarsa dewa tatasang, sampun dewa salit tampi, indik punika, ujang titiang saking kawit.

PUH ADRI

1.    Pertama asta lampah iku, nora ubah pangungsenge, suci hening ne gugonin, sane nyandang patut gugu, patut sane dharma sadu, punika ngaran agama, sane nyandang sembah suhun, kapingitang ring manusia, tan uninge karana punah.
2.    Punah karebahan sang manyungsung, antuk kirang pangugune, kaludan tuna pancarti, jatinnyane gama iku, jatiyang agem satuwuk, anggen medabdabin jagat, manusane apang tinut, magama ngangem agama, panyudine dadi janma.
3.    Mangastawa pagehang satuwuk, nora adoh hyang widine, sahedohnya tampek dini, ring manusa pada nyusup, miwah maninutin patut, keto dewa apang tawang, lamun jati idep jujur, diastu kidik pikolihang, kukuh agung magabungan.
4.    Jati wantah campangnyane liu, indik upakaranyane, dadi rurung apang imbih, tuna arti dadi bingung, ninut idep ane luhur, yaning pangartine galang, boya ipun jaga kengguh, manerima satekannya, manusa wenang nerima.
5.    Manusane sane twek mangugu, punika daging patute, bisa nampi ngugu sahi, punika manusa ngunggul, sadia wirya pinih luhur, wyadin rurunge katah, nunggal wantah sane patut, len wangsa len rurungan, daging gama jati tunggal
6.    Yen tatasang anut sami adung, punika awig jagatae, painget bekel numadi, terima kardine malu, anake iwang pangugu, parunmurug kepatutan, dadi bekel ala letuh, nika ngoros ngajak neraka, dumadi nemu sengsara.
7.    Manusane punggung tan pangugu, bas limpad jwa karepe, kasengguh tusing numadi, ngandel awak kukuh bakuh, kosen ngalih gae laju, karsan widhine tulakang, ngaku sakti ngaku weruh, tusing buin ada utama, numadi tuwah apisah.
8.    Dahat tempal anake tan mangugu, naring hyang patut reke, sinah sangsarane panggih, manumadi salah laku, manyeburin gni rikuh, suka sekalane ngodag, mokoh dasendryan ipun, ceceh manumadi jadma, daging jagate ngawinang.
9.    Aja ngawang nampi daging tutur, da ngeramang pangugune, asal gugu tong kenehin, timbangin rasayang mau, tepegangan anak manutur, nuturang tutur agma, rasayang ring anggan ratu, ring tutur malih adungang, kabuwatan mai mangjadma.
10. Anake kudu demit tur ajum, ring kasukan idupe, boya kalis pacang mulih, sumingkin ceceh tumedun, numadi dadi jadma lacur, yening ngugu ring kapatutan, keles naring jagat sungsut, punika ngaran kesantan, pangegane jati dewa.
11. Rikuh solahe ngomong patut, twah himsa karmane, sengka pisan mamunggelin, uli ditu dadi liu, tikulane munjuk-unjuk, mangrusakang jiwan anak, mutang ala ring sang patut, kerana tusing munggah keles, weweg wantah kadi kuna.
12. Ngiring mangkin punggelin seka ukud, apang munggah kelese, seka undag yan unggain, mangungsi undage luhur, apang suwud mai tuwuh, dening suba ya kacacak, olih ida sanghyang ayu, dahat pageh nora obah, anak ideh-ideh bakta.
13. Amonto ban titiang manutur, pawaneng ala ayune, raga jati kodag widhi, jeleke impasin ratu, marga patute jwa ruruh, sane suci terang malilang, nika simpen ring swatanu, anggon bekel mangumbara, anggon sangu benjang budal.
14. Yen medaging bibit patut, maciri twah anake, saking cingak kecap bibih, yadin bawa miwah kelus, bibit luwih mentik ditu, jati ngugu kepatutan, sane beneh kenceng tuhu, uli ditu pacang bebas, gelesang kancan sangsara.

PUH PUCUNG

1.    Kalih ipun utaman marga akutus, ngimpasin duhkita, manah patute gugunin, benah tuhu, idepe meraga lanang.
2.    Singgih ratu, elingang idepe patut, sautaman manah, kancit iwang bisa lali, aja bingung kena goda saban dina.
3.    Dewa Prabu, asia pinaka pikukuh, pageh ngamong jagat, ala obah makardinin, yadin tuyuh, patute dewa ingetang
4.    Uli ditu, tan sah godane tumbuh, makarya ring wahya, giyetang apang mabukti, jroning tanu, masih jwa pang sampurna.
5.    Akal liu, anake obah akecuh, gawene wus peragat, tusing benahnyane pasti, kaden dudu, janggel kapo makarya.
6.    Indik iku, tutur guru sane dumun, sucine kaucap, nika simpen apang pasti, slamin ipun, susupang sajeroning manah.
7.    Sahi itung, kulit daging darah balung, bayu sabda manah, patut teken ida nabi, ngujang angkuh, mangda tatas galang awak.
8.    Yening tuhu, inget kapin suci ngunggul, yadin tusing merasa, tan pemengan kancit panggih, sadia nulus, kapo dewa wus mangguhang.
9.    Rupa iku, genahe tan padunung, ika sane ngodag, kahanan sang merag suci, asing tuhu, ya kahanan sadia utama.
10. Jadma iku, ne kahanan suci alus, dadi sengguh anak, olas asih manulungin, ngawe lipur, sang kenjekan sedih duhkita.
11. Lapis alu, wandara putih puniku, diyastu tan uduhang, napi malih kadulurin, pang rahayu, kirimin naya utama.
12. Dewa Prabu, sampun dewa salah sengguh, ring kotaman manah, tan mari nulung gumi, sahi mabur, yadin tong jelap uduhang.
13. Weruh ipun, asing wang jaga matulung, tulung kaping anak, naring sang maidep suci, yan kasantul, budhi kasar mengawinang.
14. Were iku, wandara putih anulus, ANOMAN wantah ya, iku ngaran sang Sampati, matatulung, diyastu de nora uduhang.
15. Guna agung, mangebek ring jagat agung, ya ngaran kotaman, amongan sujana luwih, abot rikuh, arang anake manawang.
16. Singid alus, kawisesan dahat ngunggul, wre petak ngaran, asing suci kapanjakin, asing tulung mangelanglang naring jagat.
17. Teges ipun, bandingang ring maweh sangu, lega awaregan, sampe wantah nampi lingsir, soren ipun, uyang maling seduk layah.
18. Malih ipun, wantah anak sane pangguh, tibakin pedana, dahat saru tan uningin, kari gantut, kirang banter mapadana.
19. Sampati iku, manguwub ring jagat telu, manyukanin jagat, matulung sih ring sang hurip, sangkan ipun, metu saking suklan manah.
20. Sengka ratu, yen cacak ring jagat agung, yadin icatur jadma, agung alit watek sugih, sinah iku, sami boya manyidayang.
21. Ngilis kasub, sang sujana budhi alus, luhur ring pangartian, mawere ngebekin gumi, nulung hidup, tuara bingung wangsa apa.
22. Indik iku, wus mabukti saking sampun, narane ajagat, suba tahen mangucapin, slampah laku, mangguh sadia tusing tawang.
23. Ada nyengguh, kaden widhi asung nulung, wentenlen ngucapang, dawuh pejalane becik, kari bingung, data-data kasengguhang.
24. Jatin ipun, Sampati sang biksu putus, ngambuang sekama, ngumbara ngelanglang gumi, asing putus, sinah ipun katulungin.
25. Katah sampun, sengkala selampah laku, inget anak, sedek bingung sebet sedih, bisa enduk, sampati taler mahyang.
26. Malih ipun, anake kagugu nutur, makelingin anak, sedek bingung sebet sedih, bisa enduk, sampati taler mahyang.
27. Kancan ipun, tepengan anak lara lacur, lila nerima ala, nika tamba pinih becik, akah daun, punika wantah jalaran.
28. Singgih Prabu, punika nyandang pikukuh, yening metetamban, kadi dukun ngemarginin, kengin ipun, sampatine wantah margiang.
29. Eling ratu, aja obah aja ngawur, beneh idepe margiang, leteh manahe musuhin, bilang tumbuh, enggalang dewa sampatang.
30. Salah unduk, ngamong patut salah laku, awor ring sang corah, ne kaucap jati maling, akweh sampun, matudingang jati dusta.
31. Iwang ratu, sepan apa milu nyengguh, punika saratang, desek ipun anggen kanti, anduh-anduh, tuturin daging kadharman.
32. Anggen ngejuk, padunge apang satinut, niru kepatutan, yogya solahang ring gumi, nulia matur, raja sanga mapinunas.

PUH GINANTI

1.    Kaping tiga lampah iku, akutus jalan utami, rawos beneh dadia sadia, rawos puyung ngawe rugi, medaduun ngawe ala, tempuhang ring kancan maurip.
2.    Rawon jatinya puniku, inggih wenten rupa kalih, ne asiki laksanayang, luir indike marginin, durus dewa jwa margiang, indik patute pinuji.
3.    Rasayang ring anggan ratu, iwang patut makasami, yadin pepeson anak,miwah metu saking lati, metu saking wicaksana, bebawose patut jati.
4.    Yen duduk saking iriku, wetun bawos tuna luwih, durung adung gelisan medal, rawos campah dadi mijil, sayan adoh ya matumpang, munjuk-unjuk sayan lebih.
5.    Manusane kadong caluh, mamunyi saling cadcadin, mangojahang jelen anak, samakapin tukang kawi, mengadakang ane nora, batu malit dadi bukit.
6.    Katerangannya iwang ratu, saking angga padidin, ne ngetekol ya nyakitang, wiwekain ngadu munyi, yan raga anggaon pengancan, ngadu mauk kema mai.
7.    Benehe malikin patut, sampun dewa ngadu munyi, ne rembayang peteng lemah, indik patut ya itungin, asing uning ya ngujangang, yen kebang patuhing maling.
8.    Yening rasayang puniku, sang wiku ngebangang uning, sang icorah karuruban, tunggil maring solah maling, nika loba kauluran, sinah purun sahi pelih.
9.    Nara ngaran durung bangun, mangulurin pules ngipi, anggen dewa luwih kasantan, elingang tuture nguni, raga ngamong kepatutan, mebabawos sane pasti.
10. Away nutur raga bagus, mangda kajum nutu manis, serenggara tabuh getar, nutur pangus palebihin, malih dewa piarsayang, asta margane utami.

PUH KUMAMBANG

1.    Kaping empat, akutus margi utami, mewasta wangunan, sane patut wurus hati, galihin apang setata.
2.    Rakit dewa, peteng lemah sahi-sahi, mengucap memanah, luih pangugune pasti, kaping catur wewangunan.
3.    Mangda adung, keto dewa saban hari, wiweka margiang, wit saking pradnyan mijil, punika rurung utama.
4.    Ditu sinah, yen rasayang sami becik, dadi tirun anak, kancaning wangunan becik, nika laksanane melah.
5.    Patut manah, margiang dewa pang pasti, away ngitung sengka, away ajum aja becik, nora ngitung munyin anak.
6.    Tulung dewa, ancuhang antuk pakeling, ana ring sesaman, ngambil karya jujur becik, mesambilan ngalih dahar.
7.    Wiadin naya, nyandang pisan piteketin, yadin ngempu awak, ngempu kadang kulawargi, agamane taler elingang.
8.    Undakara, mekardinin daging gumi, kasukan ring jagat, tidong gelah padidin, tong nyendang tagih gelahang.
9.    Nging pranata, jani dini olas asih, apang tulad anak, becike kalain mulih nika wewangunan melah.
10. Mangda sida, rurung gantar ne entasin, mekolihin warga, braya suka maninutin, nuluh rurung kautaman.
11. Sami pada, daging jagat watek hurip, manalihin awak, pianak somah cucu bibi, punika talin sangsara.
12. Rasa sadia, dadi jadma tunggun hurip, tuture pagehang, pakelingang ring kulawargi, sane nyandang petemayang.
13. Nyambut karya, tur nibakang idep munyi, laksanane melah, arepang jwa maka sami, anggon mituturin warga.
14. Masejehan, taler dewa pelajahin, ja mangitungang, abot dangan tuyuh sahi, away minih wewalesan.
15. Aja dea, ngabotang mangda kapuji, ngajum padidian, laksanane ne utami, ngawe jagate melah.
16. Nika dewa, labane pinih utami, manyukanin jagat, pikardine mangewehin, bekeang wekas mangjadma.
17. Singgih dewa, patut kaping catur mangkin, anggen tutur satua, eling-eling den pakeling, nika nyandang padanayang.



PUH MIJIL

1.    Ping limane ujang titiang mangkin, manumadi reko, sambilang mangruruh amertane, sane beneh dewa patut ungsi, mangda mapikolih, marga sane lantur.
2.    Natingin huripe mangda becik, away tan pamengo, purun murug sedaging patute, mangda tan nyakitin sarwa prani, himsa karma iki, laksana tan patut.
3.    Ungsi dewa rurunge utami, dharma sadu gugon, tan wenang nyakitin tur nyengsaran, corah bobab nyacad maduegin, punyah minekadi, mertane tan patut.
4.    Eling dewa aja bingung paling, sampunang mamoco, yadin amertane, solah patut miwah rurus hati,ring sesaman hurip, ring jagate mangda landuh.
5.    Kweh dewa jadmane wus mabukti, manemokang kaon, nyudi merta lempas pangungsine, lampahe caluh katah mabukti, solahe ngawinin, pidabdab saru.
6.    Jroning hurip dharma patut ungsi, wilang saking alon, sari-sari etang selid sore, iwang patute sai wilangin, eling siang wengi, iwang mangda tahu.
7.    Durus dewa laluang saking mangkin, genah jimbar kawot, unggahin jwa genah patute, nyambut karya satunggune hurip, wiwekain sami, bekel pacang mantuk.
8.    Away dewa dahat lulut dini, nurut manah momo, ring kalwihan suka sekalane, kalulutan ring sadiane jani, pilih apang pasti, aget suka ditu.
9.    Tutur patut sane panca mangkin, nika marga abot, manyudi becik panumadine, sane patut eda mangimpasin, tindak manah becik, munyi sane patut.
10. Raja sanga mapinunas malih, malih duh sang katong, mangda puput daging pituture, indik asta margane utami, sane nyandang ungsi, kanti sraya mantuk.

PUH DURMA

1.    Durus dewa tategar patute margiang, lurus idepe pasti, yatna ngadu tindak, manindakin pakaryan, sane tuju rupa kalih, wahya dyatmika, daging awak lan gumi.
2.    Pineh dumun sane pacang kasaratang, tur pacang kategarin, minut margan budha, kaping neme utama, indik lampah asta margi, away lemena, kahdharmane tindakin.
3.    Apang tangar ngamanahin melaksana, ne pantes nyandang ungsi, tan nemuang ala, ring ida hyang wisesa, galih diragane pasti, mangda tan sasr, gelare ngalih suci.
4.    Pancendrya punika pinka kuda, tegakin ya ngesahi, pedangal tekekang, pang da ngalah-alah, nganggoang kita padidi, kalahang jaran, raga utameng budhi.
5.    Karsan Ida sang hyang lwih murbeng jagat, laugrahin pang becik, jadmane sajagat, buron mina mwang iwak, rumput taru watek mentik, batu yeh tanh, kasungan sami becik.
6.    Pinih luhur jadmane kicen nugraha, ika dewa pinehin, patute ungsiang, aja lupa lan obah, melaksana olas asih, apang pasaja, ngawe tuladan becik.
7.    Kancan tutur aringin lantas margiang, bawosang tur marginin, nika ngaran tulad, katimang ring sang nyingak, lampahe sejati becik, jati maguna, katibakang rng prani.
8.    Wantah tunggal wiwite dadi manusa, wyadin sor tuna arti, pakakase tunggal, yaning waneh melajah, twara tinut maminehin, dados manusa, wekas malih numadi.
9.    Wiwit lajuang dewa melajah, simpaen di idep jati, tumus tan rerenan, sampunang ngitung payah dharma patut mangardinin, ne nyandang garap, mangda tan hana lepih.
10. Nyambut karya mamanah pada sambilang, mangda nahan ngenjekin, kalangane linggah, ne jati madan galang, ne cupek pepet impasin, nyandang plapan, peteng lemah pakwatin.
11. Yan nyasar tatujone tan nyandang bwatang, tuwah maguna tipis, yan gugu punika, dadi punyah merekak, ngadu ada ngaku ririh, kadong madugal, gugwana sayan paling.
12. Suci hening sane galang mautama, nika ungsiang pasti, giyetang pang tawang, sane langgeng setata, nika guna pinih luih, ruruh sajayang, nika yogya tegarin.
13. Yatnain satunggun hurip ngamong raga, dados contoh panglingsir, ngempu kulawarga, sanak rabi lan putra, mangda tan iwang pamargi, nuhutin marga, nglempasin tutur jati.
14. Wus sidha ngerasayang beneh setata, nika wang sampun jati, wruhing guna melah, tanmari melaksana, mangimpasin marga pelih, ne tan paguna, wus sami kagalihin.
15. Mapikolih tategare mautama, punika dewa ungsi, ping neme tatasang, kang sampun lwir inucap, kotaman sad ikang margi, gentos titiang, tuture dewa aji.

PUH SINOM

1.    Kaping pitu marga utama, paugere patut jati, saking tutur sanghyang Budha, pinget ika ngaran ciri, katah medaging pangarti, lintang dalem dahat ngunggul, teges ika katerangan, dumadine nguni-nguni, yen sang putus, waskita tan pailingan.
2.    Sampurna tur wicaksana, menget ring pantrestin rihin, kancan utang kailangang, yadin wang langgya mamunyi, taler ledagang menampi, anak nagih patut tawur, mutang ala bayah ala, mutang munyi tawur munyi, anak aluh, nguda takut mayah utang.
3.    Arang pisan anak nawang, ngawa bekel tong cicipin, ngudiang sebet menerima, peteng manahe ngawinin, nandur ala sane nguni, kawon alap palan ipun, duaning raga mamula, patut ragane ngalapin, aja bingun, dabdabang dewa nyulurang.
4.    Siksa dewa ngamong manah, siang dalu sai gulik, nandur solah munyi manah, jujurang satunggun hurip, bekelang wekas numadi, apang ada alap ditu, sarwa miyik manis tasak, asing iwang ya jumunin, aja mundur, ring idep anggon simpenan.
5.    Hidupe ngawe simpenan, pilih sane patut jati, mangkin dini pedas tawang, ala ayu woh pakardi, tiru Ida sang Rsi luih, pradnyan nandur sane ayu, sarwa letehe anyudang,menadi musna kahili, yatna dangu, mangda dini raga ngagah.
6.    Sebete anggon simpenan, ngukum raga apang sai, bilang inget kasebetang, peteng lemah sai sai, bulanan menandang sakit, sengite tibanan tikul, sampe mantuk bakat wawa, manumadi tikul malih, anggen sangu, sing jalan bakat gahgahang.
7.    Sukan manah katinggalang, dadi manah gulem sai, sing susupang dadi punah, pengajaran kalis sami, mabinayang kang pikolih, teka numadine esuk, nora wenang ngwangun ala, yadin maduduhun pelih, pati kacuh, mamalbalang jelek anak.
8.    Balik dewa mapikarsa, sing sebetang ya kasihin, asing jelek ya dabdabang, asing  lacur pedanain, asing tambet pituturin, asing takut anduh anduh, sane rengas yadin galak, aja surud manesekin, apang caluh, keto bahan mapidabdab.
9.    Away ngitung mwah ngelingang, teken solah anak pelih, patut wehin pangampura, elingang becike nguni, saking leluhure nguni, ngembahin pedana hayu, punika sampat ring wahya, dados manah sane suci, budhi alus, ya manusa galang padang.
10. Sampun uning ngerasayang, rasan manah suci hening, yukti jati kakatonang, kancan katong naring gumi, jati wayang kema mai, sane langgeng wantah dudu, elingang dewa elingang, aja surud mamurukin, anak rikuh, patut katah rupa endah.
11. Kancan ojah sami lepas, raga uning padidiin, mangembusin kesalahan, timba saking idep suci, beneh patute kukuhin, sangkan parane pikukuh, saring sai apang kedas, letuhe anyudang sai, apang caluh, bulak blik ring kawitan.
12. Kerana liu salah jalan, pangugune kadong nyamping, nyadia nyungsung agama, wastu kasor meminehin, gamane durung kapanggih, obah pangugune liu, ngugu tutur anak tiwas, ngalih alus neu weci, pati jlimut, gama suci bakat cadcad.
13. Sane dudu kaden saja, bakat sungsung lemah wengi, sane adoh sai ajap, ada dini tong gugunin, keto pikoli sang paling, yan melajah tan paguru, ne takonang twara tawang, ne takonin inguh nyawis, upah bingung, ngawag-awag kapingitang.
14. Sareng sami menyaratng, mangda sida memanggiin kalangan jagate melah, rasan suci lintang becik, pituture sane pasti, katur naring anggan ratu, galihin swagarba, pauger lamph numadi, sinah ditu, wahyane mangemong manah.
15. Yaning gemba ngamong manah, pangugune sayan tipis, di katone selselang, waluya mangukum diri, becikang ratu minehin, sapta sane sampun puput, daging lampahe utama, watek ratu matur singgih, duh sang prabu, ping kutuse jwa ujangang.

PUH DANDANG

1.    Pamuntate asta marga mangkin, panujonnya, mleng idep setate, asta utama margine, lampahing sang Budha iku, drana yoga lan semadi, asing anak mersidayang, janten lega manah ipun, mangeton rupan kasukan, mangguh swarga, miber bebas tan petanding, maninggalin kanerakan.
2.    Yang munggwing katerangan punika, jati bawah, yaning caritayang, dahat sulit paplutane, surasane taler dudu, yan bawosang sami pelih, tong katonang yan kacingak, dudu pangendusing irung, karna masih tan mirengang, suklan awak, sane ica mangedengin, sang asung ipun manunas.
3.    Singgih katah yan bawosang mangkin, mabinayan, sang mangerasayang, kasengguh sarwa bawane, ngerasayang pada dudu, kari andaping pengarti, yan kari sisia muda, sanget bingung pati gugu, yan bandingang ring sang pradnyan, galang padang, tan hana punapa malih.
4.    Arang sang mangugu langgeng sai, maring rasa, jatining surasa, makrana nyabran obahe, ka aduk ban rupa liu, ne amenit tan rasanin, awuku miwah abulan, napi malih ne atahun, yening durung jati tatas, sinah obah, pangugune tan pabukti, encen kaden tuwi saja.
5.    Dadi mundur dening med melajahin, sapunika, narane dipada, santukan peteng hatine, kandugi nora mangugu, mati hidup tan uningin, yadin manumadi sasar, tur menadi salah laku, kbatek pangugu punah, singgih dewa, dudu solah beneh jati, manyolahang kapatutan.
6.    Yaning wang muda kalintang bhakti, ngugu gama, wantah majalaran, yadin tidong panyungkeme, upakara sane liu, saking jati pangastiti, sujati ya ngerasayang, pasuwecan sanghyang hayu, sinah ipun pacang obah, kancan lawat, kagambaran jroning hati, sane jati langgeng setata.
7.    Dadi sumbung ngaku sihin widhi, ngaku celang, sai manuturang awak, suci putus pangakune, anake len pada letuh, nika angkuh nyasar jati, kaswenwen dadi punah, idepa salah panuju, rikuh idupe sepelang, masanehan, kalegane ngugu jati, sane langgeng luih galang.
8.    Jadmane sampun polih ngecapin, pasuwecan, idepe utama, wus molih kepatutane, yatna maring tindak tanduk, dening godane mesanding, punika sering mangoda, mengajakin ipun runtuh, nyasar laksanane dini, nemu nraka, manyeburin genahe weci, sane nora kalanggengan.
9.    Ndatan maren ripune kasiatin, nulak kancan, sang momo angkara, ne ngerusak beneh idepe, punika sane bes ngunggul, mangda tan kaunggulan weci, punika dadi pengalang, menadi laksana santul, menyantulin kapatutan, akweh goda, wentunnyane tan kikitin, manglikadin panumadian.
10. Punika ngimur-imur siang latri, ne ngamorang, antuk upakara, dados sasar pengageme, agemane dadi linglung, ngangken beneh pang kapuji, nika ngaran kapalingan, sumasat manikul batu, nyudi genah mahotama, yan rasayang, sekadi sang sampun kalis, maninggalin jagat kasar.
11. Sapunika duh dewa sang Bupati, sampun katah, ne ujangang titiang, kautaman pikolihe, pasti sang sampun umangguh, solahe beneh setata, mangimpasin sesenengan, ne ngawinang rimrim takut, boya langgeng naring jagat, nggih punika, durus dewa jwa tatingin, sukat kari mahuripa.
12. Duh sampunang mikukuhin patitis, yadin solah tingkah, kepatutan, dyastu ngeningang citane, dikayune wantah patuh, kriya upayane malih, mangda ke mangebek linggah, solah idepe manuju, saking hurip sampe pejah, tur tumusang, besuk tekaning dumadi, becike ne patitisang.
13. Olas asih ring watek mahurip, maka muah, maring imanusa, sapunika pengageme, bekele sabilang turun, tekane mai numadi, sane hayu padanayang, ento jwa anggen pitutur, solahe apang tirune, ngamong manah, masemadhi rahina wengi, sampun dewa ima-ima.
14. Narane pageh astiti bhakti, ngalih merta, elingang sambilang, yadin kala nyambut gawe, memeleng idepe luhur, matitis idepe suci, yadin keweh sandang pangan, mangda taler sidha lantur, kadong caluh dadi dangan, ketandesan, pakewehe manibanin, degdeg jati lwir pawitra.
15. Kadi bibit ngalih bibit sane suci, adoh paak, reh bibite tunggal, yan langgeng sinah patemune, uduh dewa asia ratu, yogia rapet kumpul sai, away surud saling sundang, mikukuhin sane patut, mangda tumus kang laksana, naring moksa, nungkap jagat tan patepi, linggahe tan pawenengan.

PUH SINOM

1.    Puput mangkin kaujangang, asta margane utami, laminnyane tan ucapang, prabu anommaring mesir, maputra lanang sanunggil, bagus anom sampun duhur, yusane limosang tiban, sampun putusing pangaji, pekik nulus, raden santosa kang nama.
2.    Anut ring dharma sesana, menelebang tatwa haji, maniru solah sang yayah, nangun tapa rata sandhi, pamit naring ibu haji, sang yayah teges mitutur, lunga dewa kapatapan, sambil ngemit watek yogi, mangda lantur, sambilang dewa melajah.
3.    Manggehin putra sesan, eling dewa kalih margi, huripe kalawan pejah, sampun dewa ngelampasin, wekas dewa mangangungin, naring mesir maka payung, menandingin asing corah, nayuhin sang sradha bhakti, aja takut, nandingin musuh angkara.
4.    Takut kapin musuh galak, dudu jiwan sang Bupati, sama maring jiwan lasan, rengas wahu kaketebin, dewa wekas mangangunin, lawan sapa tanggen musuh, dyastu menandang pejah, swarga pejahing ajurit, cening bagus, kamoksan lintang utma.
5.    Yadin wiku ungseng dewa, away dewa ngalempasin, resi sasana tatasang, asih ring sarwa mahurip, suka sekalane dini, waregang satunggun hidup, aja kuda ring kasukan, moksane matengang cening, yan kaslimur, druwene sami temokang.
6.    Tan murug sanghyang agama, yaning kemit ida ngemit, ya kasukan mahotama, nora kena pandung maling, pangancan rurunge mulih, aja dewa salah tuju, uduh dewa poma-poma, mangukut ngebenging aksi, saking tuhu, nekeng twas wetu wecana.
7.    Yaning nora kadi ika, mungpung laku kawastanin, sama naring suku empat, tur dudu sasaning resi, naring tutur teges jati, manyong-manyong teges ipun, ibun ida mangandika, madulur ngembengang aksi, cening bagus, durusang dewa mamarga.
8.    Sandangane sarwa anyar, sutra halus maka sami, asung saking ibu raja, wecanane ngasih asih, parekane catur mangiring, anom-anom bagus-bagus,  tur sayaga bebekelan, mamuat gagawan sami, wenten rauh, juru tikul pamuncangan.
9.    Raden anom wus manyumbah, mapamit raris memargi, tan ucapan maring jalan, gunung semeru kaungsi, ibu haji naring puri, bala mantri ngiring ditu, lingsir ida sanghyang surya, penangkilan bubar sami, lanang wadu, sang nrepati ngapuriang.
10. Laminnyane tan ucapang, teduh landuh ikang bumi, jagat mesir kapanditan, manyungkemin tatwa haji, kotaman sang nrepati, kaget mangkin nuju dalu, olih sipta mangda budal, wangkene tungguhing hurip, mapitutur, naring anak agung biyang.
11. Saha guru mawecana, uduh adi adnyaswari, kari dewa apang melah, tanggal pitu beli mapamit, tulak naring jagat sepi, waneng dini sampun puput, sang dewai kaslengagan, angembeng toyaning aksi, beli bagus, kudang titiang masarengan.
12. Boya sida kasalan wang, nawring sema sane tuwi, jaya purusa menangga, kurang jaga ngwalinin, momon idane ngawinang, dadi agun mai turun, kobet dewa jaga budal, pungkuran kanggeang mulih, wekas ditu, naring empu sarimputta.
13. Ida wantah naben titiang, irika dadi majinjin muputang ajaran moksa, mandennya sida kapanggih, naring genah lintang luih, nyadia beli nunggu ditu, besuk ngiring sinarengan, ngortayang ring watek nangkil, mangda tuhu, idik beli jagi budal.
14. Wengine tan kaucapang, kocap semeng sampun nampi, dauh kalih sampun ahyas, ring paseban sampun titib, sareng garwa sang Bupati, sampun ida mangkin rauh, abra luir surya kembar, penangkilan lintang asri, sami guyu, luir kahanan amerta.
15. Sumuyug manunas lugra, ngelar angga ngatur bhakti, sang Bupati nulia nanggal, antuk sipa dulur kenying, ring kursi emas malinggih, masanding ring raja ibu, saha manis mawacana, luir madu lintang lindih, nudut kayun, gumanti nganti ngandika.

PUH GINANTI

1.    Duh dewa asia ratu, pireng ingwang den astiti, doning titiang jaga ninggal, kari dewa sareng sami, sukla paksa kaping solas, padewasan titiang mulih.
2.    Katanggama sang mangrugu, sami meneng metu tangis, nerembwas toyaning waspa, wenten sigsigan menangis, rasa katinggalan jiwa, katingalan sang nrepati.
3.    Sang nerapati mawuwus, eling-eling den pakeling, kadi piteket manira, away adoh ring hyang widhi, yog drana ya caluhang, lantarin pakardin becik.
4.    Pakardine mungsang laku, saksat nyimpen sarwa aking, trena gumpang alang-alang, tapis danyuh sumin pari, siratin solar tur bakar, saksana telas kadagdi.
5.    Dahat pakardine letuh, sinah pacang mangemasin, nunjel awak padidian, mangka ujar sri nrepati, makilingang diksan ida, mangda tan iwang pamargi.
6.    Sisianya sami sumuyug, misinggih ujar nrepati, raden kagapati nowal, punapa gelar pangaci, singgih ratu jagat budal, dumadak mantuk ngalicin.
7.    Sang prabu nyawis mitutur, darsana ke sareng sami, nyawa yadnya ngaran lampah, tiru dewa sareng sami, yasa pralaya kang ngaran, kembang wet tuwah samawi.
8.    Nara sampun tuhu tutur, tan yogya malih dandanin, antuk tirtha upakara, nanging surat kajang neki, nemblas aksara linggayang, sawane raris kadagdi.
9.    Dasa prakarsa puniku, mahninayang angu mulih, panca wantah ne kaucap, sampun dados darah daging, wus mapupul maring angga, sarwa mentik naring gumi.
10. Punya umbi malih daun, buah bunga puput sami, kamerta sang naring jagat, kamertayang watek hurip, miwah nto maka sandangan, katemokang saking nguni.
11. Babanten wantah puniku, ka aturang ring hyang agni, punika awakta juga, makadi babanten suci, miwah runtutan samian, rauh caru maka sami.
12. Banten ngaran inten iku, awak bangun ngaran eling, eling maring hyang agama, nyambungang hidupe jani, maka rurug jalan moksa, mangda tan wekas numadi.
13. Swarga boya dados tebus, antuk banten mas lan pipis, tuwah sang kukuh melajah, maurukin tatwa haji, sidha nunggal jagat sukla, caluhang hidupe jani.
14. Kembang weka teges ditu, irika dewa pedasin, sarin tutur ditu munggah, pangringkes deasa sami, ring purwa purbha sasana, tanggal sasih ala sami.
15. Kancaning wawaan iku, dauh wuku lan pratiti, dina alah makabehan, nunggal ring dewasa sami, ring purwa ngaran kawitan, purbha iku jaga prapti.
16. Sasana teges puniku, nika ngaran ne jalanin, imanusa dahat utama, dadi wakil sanghyang widhi, bayu idep sabda ngelah, rasayang ring anggan iki.
17. Ring anggan sadaka putus, dewasa nunggal sami, purwaning purbha sasana, ngaran galang lemah jati, miwah sane laksanayang, galang surya manyuluhin.
18. Narane ajagat ikut, wenang lemah kawastanin, lemah ngaran galang awak, awak sang teleb ring haji, manah galang marga antar, wariga pakardin jadmi.
19. Ngaran pakardin sang wiku, ngerasayang tiga sakti, sarin pangartian galang, galang surya kawastanin, ring wengine galang blan, sang hyang dharma suluh mulih.
20. Bali aga wastan ipun, bea tanem kawastanin, katurunan watek yoga, upakara canang sari, puput wantah amunika, yadnyane makasami.
21. Wenten rauh saking hindu, bebanten wantah akincit, mamutusang catur yadnya, nanging nuhur Ida Resi, canang raka pras daksina, katipat lan burat wangi.
22. Kanti saking tanah hindu, ngarepin perang di Bali, merangin Mayadenawa, sanghyang mahadewa nguni, prayodha lan bawudanda, miwah bala akweh ngiring.
23. Upakara nggi punika, saking hindu buwat ka Bali, rauh mangkin nika tamyang, yadin ngupakara petri, dewa yadnya bhuta yadnya, yading ngupakara hurip.
24. Prabhu Kagapati matur, sawa anyar sapunapi, pratekoning upakara, yan pade ipun mabasmi, amunapi sane yogia, sang Prabhu kenyung nyahurin.
25. Sawa anyar yogian ipun, puputang ilen mabersih, gulung antuk wastra petak, kausung kasetra gelis, tirtha tegep wus sayaga, puputang ring seta sami.

PUH GINADA

1.    Pasupati pamelaspas, tirthane margiang rihin, ring grombong geni tibakang, kajange sarengang ditu, luwur sawane pasngang, ditur raris, sawane lukar setengah.
2.    Ketisin toya panglukat, pabresihan panghening-hening, utpeti, stiti margiang, wawu babantene katur, ring jero sedahan setra, genah silih, aturin canang ketipat.
3.    Atuan banten kasurya, pras daksina burat wangi, lan ganjotane akelan, naring sanggah tutwan katur, aturin bhatara surya, uduh peji, pisang lalung wastra petak.
4.    Pangesore malih ayab, kutun sema bhuta bhuti, tur wehin ebatan siap, metaled daun tulujung, metabuh brem tuak arak, jotan malih, solas kepel ring sang pitra.
5.    Bekel sang mati bawosang, gendar pitra angkeb nasi, miwah punjunge apasang, ayabin bekel sang mantuk, lawut pralina katisang, pengentasin, panyuaran tirtha panembak.
6.    Panca taru lan ambengan, miwah kaloping nyuh gading, sang mamutus mailenang, dasa prakasa regep ditu, yata awaking sang pejah, banten sami, aturan ring hyang gni hotra.
7.    Raris geseng ikan sawa, kadangnyane maksami, harep pahoman mayoga, kastanggi lan panca taru, sekar aseping payogan, nyipta sami, pitarane mangda swarga.
8.    Sareng sami mengawasang, jeroning yoga semadhi, lepas panca maha bhuta, bekel dini saking sampun, apang sida tatas tawang, sang dewati, mangguh marga kadewatan.
9.    Nyambut karya apang tatas, ragane uning ngadanin, pitarane menadi dewa, pangugune aja ngawur, ngangkat karya twara tawang, ban ngugonin, ring anake mamutusang.
10. Jele melah twara tawang, bea liu mangemasin, bonggan momo kadung tama, takut ngaben tusing ibuh, pitrane kotor banggayang, upah lekig, nika upah tong melajah.
11. Prabu mesir ngelanturang, indik sawane wus dagdi, tirtha panyeheb anggon nyiram, astiti uyeg antuk tebu, sepit ilih sidu ental, ditu malih, astine raris rakayang.
12. Tirtha pangreka ketisang, ngayab saji putih kuning, raris kaput antuk kasa, bungkak gading wadah ipun, bolongsongin kodangkara, lawut abin, kulawarga mamitang.
13. Saha kwangen pabaktian, wadu sami manulurin, saking setra dados nyawang, hyang mrajapati panyucuk, miwah dalem puseh desa, kmulan malih, lan dewata nawasanga.
14. Surya teja bayu akasa, lintang wulan apah pertiwi, raris ngadeg ngider bwana, ping tiga raris lumaku, ring segara muang ring tukad, taler kengin, bekelin sekar setaman.
15. Daksina mwang canang raka, nunas tulung mapiuning, naring ida hyang segara, aturang bantene ditu, putih kuning pasegehan, ngayab malih, tirtha pakirim ketisang.
16. Astine usung katengh, saha banten pun bekelin, inggih ratu hyang segara, titiang banget nunas tulung, rauhang katirta gangga, nggih punika, bekelan dewatan titiang.
17. Mangda gelis katurunang, dados merta naring gumi, punika dewatan titiang, mangda swarga tur menerus, wastu tan pabalik muwah, titiang dini, sareng sami mangguh sadia.
18. Sore sampun kawuwusan, bubar sawatek Bupati, sang Bupati mangedaton, wengine sampun ngelalu, semeng mijil sanghyang surya, dauh kalih, Sri purusa kapaseban.
19. Penangkilan wus medabdab, sang Prabu ngandika aris, napi malih katunasang, bin telun janjine puput, mantuk nira kakawitan, wira mantri, tumuli raris nglungsurang.
20. Kancit suwe tan katinggal, pamendeman tan kapanggih, sapunapi upakara, babaktayan saking hindu, sang Prabu raris menanggal, rupa kalih, babantene wantah tunggal.
21. Nirta yadnya ngrencadana, pelebone kawastanin, nirta yadnya naring sanggah, ngaben suci ngaran ipun, babantene tan paulam, taluh sami, daging kancan upakara.
22. Kulawarga maberata, uling ngawit mapakardi, nora kena mangan ulam, ngerencadana ngaran ipun, puput ngeseng naring natar, taler kengin, naring setra kapuputang.
23. Babantene nganggen ulam, adegan panyeneng kengin, semeng dina padewasan, punika resikin dumun, bantene ring penangsaran, mangentosin, ring pura dalem uningang.
24. Antuk suci pras daksina, nunas tirtha ya genepin, panundun banten kesama, pras daksina sane katur, maruntutan pangulapan, wenten malih, pengambean lan sorohan.
25. Ditunon sami gelarang, bantene ke surya malih, miwah punjuge apasang, solas angkep jotan ditu, miwah caru akadengan, wenten malih, daksina canang ketipat.

PUH SMARANDANA

1.    Nunas tirtha tetep sami, saking hyang siwa kawitan, tirtha saking kemulane, malih tirtha saking pura, yening anak tan pasiwa, pinandita mutus ditu, guru siwa becik pisan.
2.    Pangarep tirtha dundunin, toyan carune tibakang, pangening miwah penanjen, bantene sami aturang, kasurya dumun ayabang, naring adah taler katur, maring hyang lemah ayabang.
3.    Hyang prajapati aturin, daksina canang katipat, ne akelan ketipate, tibakin sedahan setra, sami tunas ambe ulap, keplugin ban papah enyuh, piratane sami undang.
4.    Punjunge ayabang mangkin, caru naring kutun setra, solas takep ejotane, tibakang ring pitra braya, ipun kari katinggalan, mangda tan ngrintangin laku, sang beanin jwa pamitang.
5.    Ring sema alit bawosang, rarapuhe jwa margiang, banten sorohane mangge, pengambean pangulapan, miwah banten pras daksina, ketipat akelan katur, ring pangempu rare tunas.
6.    Ne durung maketus wenang, rarene nyandang rapuhin, karyanang bangbang rarene, rekayang riantuk bangsah, aled kasa bungan pudak, kereb sari angkeb ipun, kewangene solas pasang.
7.    Tirtha rerapuhe siratin, wadahin kalungah danta, rajah kulit nyuh gadinge, ongkara merta linggayang, disampune puput ngayab, tunas ditu ring sang ngempu, dwaning matepung tawaran.
8.    Bangbane raris urugin, ongkarane kebis barengang, saking penangsaran ambe, ulapin dane pitara, naring suku sang pitara, hana ring adegan ditu, ketisin tirtha panglukat.
9.    Dulurin kidung kekawin, caru ayab akedengan, raris sangkol adegane, ngarep ditu ya baktiang, anuk kwangen miwah sekar, kulawarga sami matur, mamitang dane pitara.
10. Uningang tepung tawarin, raris usung ajak budal, titahang meseh lawange, naring tegal penangsaran, byakaon sesipatan, pengulapan miwah caru, sagi-sagi tegen tegenan.
11. Canang daksina tan mari, pengambean lan sorohan, lan tirtha meseh lawange, miwah nasi akedengan, burat wangi mwah dandanan, munggah maring sanggah cucuk, membat benang kelawasan.
12. Carang dapdap punyan tiying, sang sangkol ider kiwayang, ping tiga paidernyane, jalan tengah megat benang, adegane sangkol budal, kualwarga mendak ditu, antuk canang lan penyapa.
13. Nirta yadnya gawen iki, pateh kadi ngrecadana, twah rantasan pabinane, bebanten pateh samian, kwangen panyumbah baktiang, saha pipil sareng ditu, hana ring pitra suang-suang.
14. Naring bale sawa mangkin, linggayang dane pitara, suguh antuk napi lwire, bebantene sakasidan, tatebasan jalan dahar, suci alit jrimpen anut, canang daksina apasang.
15. Puput panamiune mangkin, siwane patut narpane, cawisang mangkin genahe, cubeke sami gelarang, naring naar saha kebat, tebu ilih sepit sidu, angkeb nasi bubuh pitra.
16. Swang-swang pada ayain, tirta pemelaspas margiang, kajang anemblas aksara, miwah wadah panunjelan, bantene kasurya ayabang, aturin nyaksinin ditu, suci alit pras daksina.
17. Dwang soroh carune malih, soring surya areping sawa, ida siwa puput mailen, miwah manibakang tirta, sapupute ida lugra, kakawitan taler nuhur, tirta lwir paican siwa.
18. Atuane ayab mangkin, hana ring sanggah kawitan, suci gede sasipatane, sorohan pras daksina, pangambean pangulapan, nunas tirta tegeg ditu, saking pura taler margiang.
19. Adegane uwuhin kekalih, jajanganin kaget lepas, wantah rangge iku ngaran, miwah nyambut kekawitan, tirtane sami margiang, pamerasan tampi ditu, damuhe sami baktiang.
20. Naring natar pacang masmi, gni homa pada cawisang, kastanggilan panca taru, panembak gni hotra, yening anak yadnya, naring sanggah pun matuhu, bebantene wantah tunggal.

PUH SINOM

1.    Nirta yadnya naring sanggah, solahe mangupa petri, napi malih tan pasiwa, nuhur tirta malih tegesin, tengah wengi wahu nampi, ngastawa ring anakan metu, karyanin antuk pancuran, canang agung banten neki, jinah ipun, anggen numbas tigang bidang.
2.    Jun anyar pakumbahan, makalung benang mwang pipis, mawilang selikur bidang, rajahan malih dagingin, maka dasar padma tulis, panawa sanjata mungguh, pangapit Isekar padma, ring tengah june matulis, tegep ditu, miwah sekar warna solas.
3.    Sekar tunjung menegepang, miwah samsam bija kuning, makalpika karowista, padang lepas solas katih, momone ditu ngeraris, sanghyang gangga ganggi tuhur, uningang mangupa petri, bantene ayabang gelis, tunas ditu, rare bajang kenken makta.
4.    Mengeraris nuhur tirta, ring pamrajan sareng sami, menyawang ring sanggah tutuan, biu lalung uduh peji, wus puput pelaspasin, bantenyane munggah ditu, suci gede pras daksina, sasiptan sorohan malih, puput mungguh, pangambean pangulapan.
5.    Kawitang mayoga drana, maduluran asep wangi, mengastawa hyang kuasa, nunas tirta upapetri, empat belas makasami, luirnya tirta katuhur, pasupati pamelaspas, panglukatan miwah pabersih, tur rarapuh, penanjen peseh lawangan.
6.    Nundunin pamungkah lawang, pengening utpeti stiti, pralina lan pangentas, panyuargan panembak malih, panyeeb pangreka asti, pakirim pangrorasan puput, recadana ulan taga, sareng pipil sami basmi, payuk ipun, kakalih malih mrajah.
7.    Nirta yadnya pangawak tirta, maring payuke metulis, naring tengah mapindan padma, ring bibih taler tulisin, papindane pateh sami, benange kaanggen kalung, matumpuk ring pengawak, ne medaging toya hening, tengah ipun, matulis panca aksara.
8.    Pangleme ring pangawak, cendana merajah tulis, lalange maseet mingmang, kwehnya salikur katih, padang lepas solas katih, muwang jijih solas batu, bungkus antuk daun dapdap, daging pudi tegep sami, ilih ipun, mrajah sanjata betala.
9.    Sekarnyane ring rantasan, taler ambil makaciri, sarengang ring jun pangawak, ring bale sawa genahang sami, gendar pitar angkeb nasi, maisi runtutan ditu, aturan dane sang pitra, ditu lantas ya baktinin, luir ipun, yadin nampi pamerasan.
10. Puput pangayab kocap, cubeke gelarang sami, miwah kajange kebatang diduwur pasang mabasmi, adegan payuke siratin, antuk tirtane matumpuk, raris saip antuk kasa, dagingnyane raris basmi, kadang ipun, ngawitang magelar yoga.
11. Sepit ilihe tampekang, madulur kidung kakawin, pateh lwir ngarcadana, pailene lan pangaci, yadin sawa matah gawenin, pailennyane malebu, mangreka miwah ngiriman, ngeroras sampun kawitin, puput sampun, banten sekahe ilenang.
12. Aturang kasurya munggah, ring sangar tutuan mangkin, dewa dewi lan ajuman, suci burat wangi niki, canang daksina mali, gelas sanga pangesor pun, banten ring arepan sekah, suci alit miwah saji, rantasan ditu, perangkatan gendar pitra.
13. Pras daksina lan pajegan, mwah ajuman putih kuning, pangulapan pangambean, miwah banten burat wangi, damar lintinge kekalih, sumbune apasang ditu, kakocor ditu gantuntang, miwah pahoman kakalih, kala ditu, puput sampun ngajum sekah.
14. Prarai antuk cendana, masumbu ban tiying gading, menduryane ben cendana, tapihnyane don manduri, tigang bidang nora lebih, daun bingin kamben ipun, nem dasa nem mamuputang, ratna putih anggen mayasin, munggah ditu, tatekene carang haa.
15. Sok nama daun rontal, soke magenep medaging, rarajahan padma hradaya, pripih cendana matulis, medaging jong miwah jijih, palem daun luir ipun, emas mirah baju emas, jinah benang ngaran pudi, semat jaum, kaput antuk wastra petak.
16. Malih bebanten nyekah, suci catur peras malih, nasi galihan punika, catur sasah taler kengin, wus puput gelis ayabin, pinandita mutus ditu, maduluran pala wakya, adi parwa taler kengin, gong angklung, wawanennya antuk turas.
17. Saron gending kidung luang, nika sami pada kengin, tirta panyekan margiang, damuhnya sane ngabakti, tunjel ditu kawitin, japa yoga dulur ipun, panca taru asep menyan, luir malebu solah niki, raris anyut, babantene wantah tunggal.
18. Puput tutug tigang dina, nyida karya kawastanin, ngetipat mlayagin ngaran, dana punika nika malih, wargane patut aturin, manga sida ida rauh, tutugnyane enem bulan, dipemerajan ngodalin, tur maingkup,sang pitara dados dewa.

PUH MAGATRUH

1.    Kawuwusan penangkilan lengsir sampun, Sang Prabu ngandika gelis, maring bawudanda ditu, uduh dewa sang Bupati, puputang mangkin mabawos.
2.    Dauh kalih durus benjang jaga mantuk, watek ratu makasami, sane besuk mangda rauh, sayaga kalihan istri, lamakane was kiteng don.
3.    Watek ratu sareng sami sahur manuk, nyadiayang mangda ne mani, penangkilan bubar sampun, sigra pamit pada mulih, sang Bupati mangadaton.
4.    Nampi dalu watek resi katah rauh, nguncar weda pangastiti, katanggama lanang wadu, umulat sang maha resi, nabe sarimputa katon.
5.    Manyelempoh raja Mesir kala ditu, guru haji manyarengin, manyelempoh manglut suku, duh singgih sang maha resi, tan pamangan ratu katon.
6.    Panin ida sang kalih gelis kasambut, olih nabe maha muni, saha manis ulat merdu, duh ranak laki istri, mpun sira harep tumon.
7.    Guyu manis wakyanira saha arum, amatanya ring Sang Bupati, napi kran ananak kewuh, ngape ape saban wengi, Raden Dewi nyawis alon.
8.    Bingung ingsun katinggalin risang kakung, sangketane ala becik, laku duluan lunga mantuk, kancit mangkin palas mulih, makabara dryan ingsun.
9.    Nyuhun asung sang hulun ranak empu, lamakane sareng mulih, tengah rawi mantuk besuk, Prabu Mesir nyelunglungin, tulunge putra mas ingong
10. Sang pandita mangandika ring sang Ayu, wekas aja sira mulih, amet tirta ala letuh, andadi agung manerespeti, mangke ban dijane abot.
11. Badih-badih bebawose duh sang Ayu, kagunane yen upami, satsat ebuk narik suku yadin kasugian malih, waluya nampel sarwa kotor.
12. Dasendriya waluya ragane ngubuh, punika manados tali, negul awak apang rikuh, abot pacang mangembusin, tali bakuh lintang kawot.
13. Muhun ampun sang dewi sarwa ngangkung, singgih-singgih maha muni, agung sinampura ngulun, ranak empu maha suci, kelesang awak ngwang ahot.
14. Empu danghyang Sawega umeneng samun, mukak lawang pitung lapis, empu nira nulia muwus, cingak dewa duh sang dewi, tan pamengan ditu katon.
15. Tan pa awak rasannyane duk puniku, diah ayu mengaksinin, engsap dini inget ditu, katon lawang pitu lapis, dagingnyane sami katon.
16. Raden dewi mangandika jroning tanu, singgih mpu daleming aksi, ngawit jroning lawang pangguh, buta buti banaspati, ngipak-ipak galak nyaplok.
17. Sami alah antuk titiang pun matempur, ngaliwat lawang ping kalih, itra pitri akeh ditu, nagih upah menambakin, ngebek mangebekin asor.
18. Kawasa antuk titiang ngewehin sangu, yadian ibuta buti, kadang titiang tunggal ibu, saking mijil rauh mangkin, kalingannya titiang ngartos.
19. Kaping tiga ngalintangin lawang iku, katemu watek gandawi, makweh pisan kadang ipun, hana monyet rupan klih, ireng petak galak negor.
20. Mundur ingsun nandangin ipun mapagut, tulung titiang maha resi, mpu danghyang gelis manulung, hore kalih wus kaambil, olih sang pandita katong.
21. Adoh sampun hore kalih tandes gunung, himagiri manindihin, tana molah pada ditu, Ida Resi mawarahin, moga-moga sakti katong.
22. Wekas hana putra Budha sampun putus, tulung pacang mangincenin, mawuwuh kawisesanmu, ngasorang watek Bupati, naring maya pada kasub.
23. Sidhi rastu sampe kamung dadi ratu, naring jagat lan swargadi, dewata samian takut, kasor metanding ajurit, mangkana warah Resi katong.
24. Mapawansit danghyang empu ring sang ayu, Sang dewi nuli ngeraris, kaping catur lawang sampun, keranjingin ring sang dewi, dewa sanga ditu katon.
25. Ireng abang kuning putih katon ditu, dadu kudrang miwah wilis, airsania warna biru, madia panca kang warni, ngilis sami rupa katon.
26. Dewa meru tlaga tunjung sami anut, patunggangan bina sami, sandangan yadian ketu, dumilah sami ngangobin, maka sanga saneha nggon.
27. Kaping panca lawange ranjingin sampun, dumilah katonang sami, teja maya sakadep ditu, galange sanget ngulapin, ditu swe kapingon bengon.
28. Kpaing enem margane ngelintang sampun, arum manis suci hening, nora kena bawos ditu, yan bawosang sami pelih, telas kayune kapingon.
29. Pamuntate kaping sapta sampun patut, tan hana punapa malih, nora siang nora dalu, kewala mahring ma etis, nuli eling sang diah anom.
30. Nuhun pada adnyaswari ring dang guru, satwayang ratu sang resi, lamakan ingsun pang weruh, tatwannyane wiji-wiji, empun nira nimbal bawos.

PUH GINANTI

1.    Kaping pitu tatwan ipun, nika genah pinih suci, enggon sang budi satwam, matunggalan ring hyang widhi, tumus tan pabalik muwah, bebas nora manyerewadi.
2.    Kaping enem genah iku, metriane ka enggonin, dados tulung ngawantara, naring jagat turun minpin, kasayanang antuk jagat, kursine jwa ngepungin.
3.    Malih apisan wus puput, mayah hutang panumadin, yaning langgeng pun masolah, tan obah ngayahin gumi, sinah budal kanirwanan, bebas tan mabalik malih.
4.    Kaping panca enggon ditu, sinah malih manumadi, dados agung ngodag jagat, olas asih naring gumi, jagate taler nyayangang, asih bakti ring nrepati.
5.    Enggon ditu kaping catur, turun malih manumadi, dadi juru kasayangang, olih pangkat wira mantri, kaping tiga ditu magenah, nulia tedun manumadi.
6.    Setata dadi pak pacul, ngamong aget dados jadmi, nikul hutang mayah hutang, tong lanus antuk naurin, momo tiwas ngutang ngutang, anake dalih nyakitin.
7.    Kaping kalih genah iu, raris tedun pun manjadmi, belog sigug tempal pisan, kadi arit mangan pasiilh, belog ajum ngadu ada, pariceda demen ngidih.
8.    Kaping pisan genah iku, tedun malih maneresti, aget dadi suku empat, wenten taler dados jadmi, wahu munggah panumadian, bege tong kene ajahin.
9.    Empu danghyang puput mitutur, tatas lemah sampun nampi, cening agung mas I bapa, bapa mulih ninggal mangkin, tumusang budal ne besuk, bapa ditu mangantosang.
10. Sisia kalih nyembah matur, buk cokor wus kasadsadin, riantuk tungtunging roma, empu sidhi maninggalin, antar lina tan pamengan, resi ngiring wus lumaris.
11. Tan ucapan wengin ipun, semeng mangkin sampun nampi, sang Prabu wus makeramas, sareng ida prameswari, dauh kalih sampun ahias, watek ratu sami prapti.
12. Bala mantri para ratu, sami sampun mangrauhin, para istri akudang kudang, saha punia ring nrepati, gong bedil tumbak lan mamas, sasolahan tan kikitin.
13. Para yodha sami gupuh, nyawisang genah malinggih, saha bhoga upa bhoga, minuman mewarna warni, penuh sami manyediayang, ngeton karyan sang Bupati.
14. Watek Resi sami kumpul, sawewengkon jagat Mesir, miwah para ratu sisia, nampi bajeg surya mangkin, malinggih ring bale kembar, sang Bupati katangkilin.
15. Raja putri sareng ditu, miwah bahudanda ngiring, Sang nrepati mawecana, rakyan patih mangku bumi, watek resi bahudanda, jagi pamitin ne jani.
16. Tuyuh anake kagugu, mamanjakin sang mahurip, kanggon wakil ring bhatara, pasti karma manalinin, numadine mayah hutang, upah jemet sane nguni.
17. Ngempu jagat apang jujur, sayubin jagate sami, salawase kari gesang, sampunang ngacep pikolih, saget kanggen pasayuban, adi agung memanjakin.
18. Pikolihe durung tentu, bekel raga ngerintangin, mengawinang salah terima, dados tumbuh sebet sahi, bakat sengguh tong tresna, data data kasengguhin.
19. Pala Karma wastan ipun, nora kena tulak malih, nika woh pakardi lawas, tan keneng pilihin malih, yen tagih ngawinang iwang, sama ring gagendong miskin.
20. Bekele sami mawuwuh, ala letuh manumpukin, raga mahi mayah hutang, dadi hutange unjukin, sapunika para yoga, bakate patut pikukuh.
21. Bakbaktayan saking sampun, pikulan tuwun manumadi, raga dini jani ngagah, jele melah twah kecapin, agete mabekel melah, ideh ideh kepung kursi.
22. Asing wang kaya puniku, tumpuk tumpuk patebelin, dini mengalih simpenan, kautus menain gumi, batan aneh nora melah, macolang gumi mekadi.
23. Dudu ratun wastan ipun, tong kagugu dados nak lingsir, mengawinang jagat rundah, tulen momo ring pikolih, sapunika para yoga, payungin jagate dini.
24. Yadian sadaka putus, pedanda miwah sang resi, ngaran empu ngaran siwa, nika guru kategesin, yogia ida ngajar ngajar, narane jagat sami.
25. Yening nora kaya iku, dudu guru kawastanin, ngelanggar resi sesana, manyong manyong wastan ipun, para resi aja plangpang, mangugonin sang hyang haji.
26. Sanghyang dharma ne pikukuh, astawa rahine wangi, saswatan ikanang jagat, setata nika kardinin, idep jagate bangunang, merangin indik agama.
27. Jagate mangdennya adung, agama ngagem agami, mangugunin daging weda, saking hindu antuk nami, sang hyang wea pabersihan, saking dumum rauh mangkin.
28. Pangruwatan nene letuh, ida margiang naring Bali, mangilenang catur yadnya, yadin upakara petri, pandita nagara nowal, ratu mangkin sapunapi.

PUH MAGATRUH

1.    Nampi walen sang Nrepati manis nyunyur, singgih ratu makasami, yasa pralaya wus puput, tan kawenang kadandanin, upakara tan kabawos.
2.    Singgih dewa kalih hyang pramesti guru, kabwatan titiang menangkil, nguningayan jagat landuh, naring maya pada sami, nora hana ratu crok.
3.    Napi maih panugrahan ring sang ngulun, ne nyandnag ingsun gawenin, nunas titiang ring hyang agung, mangda wenten ngwang kardinin, diastu gawe lintang abot.
4.    Durung waneh manah titiang ratu agung, naring jagat mapakardi, manyudi jagat rahayu, anggan ingong menandakin, nora uning ngwang maenggon.
5.    Sanghyang Budha kalih hyang Pramesti guru, nimbangin karep ang kalih, napi patut gawen ipun, kreta yogane ngawinin, dija dija jani maeggon.
6.    Mangandika ida hyang Premesti guru, uduh hore ireng putih, ne mangkin manira asung, dadi agung sareng dini, suwud dipada maenggon.
7.    Dadi sengka idepnyane dadi agung, apan tong taen jalanin, hore kalih rimrim takut, ibuk manah hore kalih, batara medal tur mabawos.
8.    Samantara jagat pada kari teduh, dini ke malu ayahin, sareng kalih nulung, ring siwa loka hore putih, ngempu taman ditu nongos.
9.    Dadi raja ngagungin watek panugu, naring taman mangda bersih, juru sampat natah ditu, widadara widadari, ayu bagus anom anom.
10. Hore ireng yama loka malungguh, mangentos yama dipati, mangagungin pitra ditu, watek kingkara mangemit, genahe masoroh soroh.
11. Kangin kauh kaja kelod madian ipun, ireng abang kuning putih, pegawe ne pada ditu, suratma sang jogor manik, dorakala hana ring lor.
12. Sane kedul maa kala wastan ipun, mak catur andel sami, nureksain atma ditu, parikosa sami bengis, saha sikep galak mentong.
13. Dahat girang hore kalih kala ditu, kaangkat dadi Bupati, saha bhakti terus lumaku, nyudi genah wiji wiji, jirna citane sang karo.
14. Tan ucapan hore kalih sampun rauh, naring taman hyang pramesti, widiadari katah ditu, gandarwa lawan gandarwi, sami pada ngalap kasor.
15. Caritayang sang sampati sampun ditu, naring yama loka mangkin, watek kingkara kweh ditu, ngaladenin sang sampati, yama raja wus kagentos.

PUH SINOM
1.    Bawah mangkin caritayang, jagat tiga sami werdhi, hore kalih sami pradnyan, dadi agung ngodag petri, abad jagate menampi, kali senggare rauh, kaaungan sami rebah, sang sampati taler gunjih, obah ditu, inget kapin demdem.
2.    Saduk ngiring sang pandita, dane tamtam sane nguni, maider manyusup alas, kuda wiku kaparanin, yadian desa ring panepi, tan ucapan naring gunung, wenten bangga paricadcad, ade ne mincatin nasi, wenten ditu, ngadu ngda pati sanggupang
3.    Sang suratma mengaturang, cakepan nara ring gumi, hore ireng manureksa, gumelar lontare mangkin, cacakan sami pedasin, kaget sami pada pangguh, watek wiku watek raja, yadin panjak pada panggih, corek ditu, doning kantun kasebetang.
4.    Yusan ipun kari panjang, kaget benjang ipun mati, katah pisan anak pejah, kasengguh penyakit gumi, watek resi mangemasin, para ratu katah sampun, kari anom lintang sayang, tan pakrana kancit mati, sami ibuk, jagate dipada osah.
5.    Hore ireng ngwalesang, luir kalantaka mamurti, sane olas ring patapan, mangkin sampun pesilihin, obah ditu kagentosin, sane cendek umur ipun, kaunjukin dasa tiban, wenten sane kalobihin, sampo putus, kandugi matungkod gumpang.
6.    Kadi kenen maselselan, nampi dana sanget lebih, tuwa ruyud kutang panak nora ada ngameranin, makita mati tan dadi, pakakase sami buwuk, tusing dadi anggon ngujang, makenta ya sahi sahi, layah seduk, tusing ada anak olas.
7.    Widhine bangga pisan, sanghyang kala masih jail, tusing kayun ida nadah bane wayah tulang daging, nto kerana kaimpasin, katah paselsele ditu, atmane tan papegatan kadi semut mengrauhin, sampe penuh, atmane di penangsaran.
8.    Kingkarane sami payah, nampi atma tan kikitin, sanghyang dharma dahat kagiat gelis mabur lunga mangkin, kasiwa loka agelis, nguningayang ring hyang guru, lunga ida sanghyang siwa, nuriksa sang sampun mati, panguh ditu, cekapane megaburan.
9.    Duka ida sanghyang siwa, hore ireng suwud dini, maring puri memarekan, depang lian mengardinn, sanget tuyuh iba dini, sampati tumuli tinut, kasiwa loka ngiringang tan ucapan sampun prapti, sayang ditu, jangkak jongkok memarekan.
10. Hore petak caritayang, naring taman sampun lami, mokoh cepol kawanehan, sarwa pala warna warni, tan memasan nedeng sami, kaget wenten taru celut, taru budhi iku ngaran pangurip dewata sami, mertan ipun, watek dewa ring swargan.
11. Sang wanara meled pisan, apang nahen jwa nyicipin, tusing ulung suba wayah kanti tasak ya manguning, yadin penek nora keni, bilang alih ngejoh ditu, mamunyi ring ipareken, kujang kone mangda keni mangda runtuh, wohnyane bakat pangan.
12. Saur sembah iparekan, inggih ratu hore putih, woh iku papingitan, pangurip watek dewata yen ratu arsa ngayunin, ancuk ancuk jowan luhur, parekane polos nguningang jowan emase atuan, munggah ditu, hore petak ngilit pala.
13. Abungkul olih mengalap, rasannyane alus manis, lintangnyane manis pisan, durung waneh ore putih, wawu mara ngalap malih, wohnyane nora kantun, dadi banget iwanara, minehin unduke mangkin, bedak kantun, iwanara geregetan.
14. Gelis munggah hore petak, tarune kamuncukin, ngawit saking puncak alap, muncuk tarune kapikpik, ditu raris kategarin, muncuke kapapak ditu, puput dane mangerasayang, manisnyane tan sinipi, manis alus, patuh kadi rasan pala.
15. Bojog putih kakiranan, ndugi telas pun kapikpik daunnyne gelagaran carangnyane atap malih, rasannyane taler manis, patuh sekadi woh ipun, katelasang jantos campang, durung wareg hore putih, camus camus, punyannya malih kapakpak.
16. Taler durung kawanehan, bongkolnayne gilut malih, jantos tels sampe akah, basange kembung mredigidig, undap undap manyungkling, iwanara pules ditu, panunggun tamane kocap, sami tan purun ngampetin, pada takut, saling dalih mangumbalang.
17. Talin jagate nagawinang, ngelantarin hore kalih, pada ngerusak ring swargan tukang taman pada rimrim, wenten purun pun kapuri, nguningayang ring hyang guru, tan ucapan maring jalan, parekan tiba ring puri, nuli matur, singgih ratu penembahan.
18. Pukulun patih bhatara, sadia manguningang indik, titiang juru taman prapta manguningang hote putih mangrusakang taru budi, kabaksa jantos kamuncuk, batara lintang kagiat, raris ida makayunin meneng ditu, mengastawa sanghyang Budha.
19. Tan asuwe ida prapta, jumlag ring hajeng pramesti, ginal ginul makaronan, saha weda pangastiti, punapa gati pramesti, ngajap duh sang ngulun, sanghyang siwa saha puja, weda setuti tan mari, duh sang ngulun, hore ireng hore petak.
20. Kalih iku wus mangerusak, hana di yama dipati, pipil pitra kweh karobah wang pada ketah ngemasin, madulur duur tan enti, naring tegal yama penuh miwah iwang hore petak, wreksa budhi merta hurip, telas sampun, kabaksa olih wanara.
21. Sanghyang Budha mawacana, senggaran loka ngawinin, abade kali senggara, mangke yogia uduh malih, natas ala ayun gumi, watek ratu kabeh iku, desa kota pagunungan, yogia hore ngelanglangin, kabeh iku, ambeking jagat rin pada.
22. Sanghyang siwa mamutusang, hore putih kadauhin, tana swe kancit prapta sang sampati taler tangkil, manyelempoh awot sari, punapa duh sang angulun, sung wanaa ring ibiang, batara ngandika aris, yogia namu, nuriksa jagat ring pada.
23. Kewala wreksa budhika, walikaken bojog putih, waluiaken naring taman, hote putih matur singgih ring sukra kembang tumuli, iwanara ngwangsul ditu, jati rupa kadi kuna, tumuli gelis mabalik rauh ditu, ring hajeng ida batara.
24. Hore ireng hore petak, ngalap kasor tur mabakti, mapradaksina ping tiga dahat pradnyan mangastuti, mundur ping tiga mapamit, pratingkahnya nudut kayun, ring hajeng ia bhatara, tumuli raris mamargi, mider mabur, ring gagana mangelayang.
25. Kahanannya ring gagana, mider nuriksain gumi, bawah pisanyan satwayang, tan puput ojah ban munyi doning banget lintang singid, arang wiyakti anak tahu, narane siu sinunggal yan tan purun maurukin, ngalih suwug, mangda sida nemu galang.
26. Nuju anggar kasih kocap, puput titiang ngawi gending, bulan baline inucap, sasih kasa ikang nami, panglong ping lima menampi, tahun siu bansit satus, nanggu pesasur dadua, kawuwus tahun masehi, bulan ipun, bulan junine kawedar.


P U P U T


Tidak ada komentar:

Posting Komentar